🔴سطح دعوت به امامت در بیان روایت امام صادق(ع) توسط مقام معطم رهبری
🔹قیل: إنَّ لی أهل بیت و هم یسمعونَ مِنِّی أفأدعوهم إلی هذا الأمر؟ فقال: نعم؛ إنَّ الله سبحانه یقولُ فی کِتابه: «یا أیّها الذین آمَنُوا قُوا أنفسکم و أهلیکُم ناراً وَقُودها النّاس و الحِجاره»
شخصی به حضرت صادق(علیهالسلام) عرض کرد: من اهل بیتی دارم که از من حرف شنوی دارند، آیا آنها را به این امر (یعنی مسألهی امامت) دعوت کنم؟
🔺در تعبیرات ائمه(علیهمالسلام) مسألهی امامت با معنای جامع آن، تعبیر به امر، مسأله یا قضیه شده است. یعنی از آنجا که امامت قضیهی رایج و دایری بین ائمه و شیعیانشان بوده است، از آن تعبیر میکردند به «قضیه». از این تعابیر در روایات، مکرر آمده است؛ مثلاً «متی هذا الأمر؟» این قضیه (قضیهی امامت و قیام شما) چه زمانی اتفاق میافتد؟
🔸بحث چالش ائمه در مسألهی امامت و زنده کردن قضیهی امامت تا رساندن آن به مرحلهی تحقق، یعنی ایجاد نظام علوی، ماجرای عظیمی است در زندگی ائمه(علیهمالسلام) که متأسفانه به آن کمتر توجه شده است.
🔹به هر حال میگوید: «من خانوادهای دارم که از من حرف شنوی دارند، آیا آنها را به مسألهی امامت، یعنی تشیع، اعتقاد شیعه، دعوت کنم؟» متأسفانه در آن زمان، اوضاع به گونهای بوده که شخصی که خودش اعتقاد به امامت داشته، در خانوادهای زندگی میکرده که آنها به کلی منکر یا بی خبر از این امر بودهاند! حضرت به او فرمودند: «بله، اگر از تو حرف شنوی دارند آنها را به این موضوع دعوت کن.»
🔸بنابراین این طور نیست که افراد فقط نسبت به خودشان تکلیف داشته باشند، بلکه نسبت به خانواده هم در صورتی که ارشاد آنها را میپذیرند، تکلیف دارند. در زمانی که ما به سر میبریم، الحمدلله جامعه، جامعهی امامی و شیعی است، چنین مشکلاتی وجود ندارد. لکن در حد نفوذ کلمه، مشمول این حدیث هستیم. هر کس به هر اندازهای که دایرهی کلام و نفوذ و سماع از او وسعت دارد، تکلیف دارد که دعوت کند. اما در باب مسألهی امامت باید به این نکته توجه کرد که این مسأله مراحل و لایههایی دارد. یک لایه این است که بگوییم: «در ادعای امامت، حق با این بزرگوار است. لایهی دیگر این است که معنای امامت را موشکافی کنیم و حد آن را مشخص نماییم.»
🔸امروز این موارد است که احتیاج به تبیین و توضیح دارد. افرادی که قادرند، وظیفه دارند که آن را به طور متقن و مفید برای دیگران بیان کنند. متأسفانه در گوشه و کنار دیده میشود در بین اشخاصی که قصد دفاع از اسلام یا قرآن یا تشیع را دارند، گاهی حرفهای سستی زده میشود که باعث میشود فردی که اعتقاد نیمه کارهای دارد، از اعتقادش بر میگردد! باید مراقب بود که حرف، حرف متین، مستدل، قابل تکیه، قابل فهم و قابل قبول برای مخاطب باشد که اگر چنین شد، آنوقت این دفاع، دفاع صحیح و مفید خواهد بود.
http://www.borhan.ir/7301/
💫 اندیشکده برهان
🆔
@borhan_ir