🗯 به علم خود قضاوت کند. 🔻دَعَوَاتُ الرَّاوَنْدِیِّ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ طَرِیفٍ قَالَ: کَتَبْتُ إِلَی أَبِی مُحَمَّدٍ الْعَسْکَرِیِّ علیه السلام أَسْأَلُهُ عَنِ الْقَائِمِ إِذَا قَامَ بِمَ یَقْضِی بَیْنَ النَّاسِ وَ أَرَدْتُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنْ شَیْ ءٍ لِحُمَّی الرِّبْعِ فَأَغْفَلْتُ ذِکْرَ الْحُمَّی فَجَاءَ الْجَوَابُ سَأَلْتَ عَنِ الْإِمَامِ فَإِذَا قَامَ یَقْضِی بَیْنَ النَّاسِ بِعِلْمِهِ کَقَضَاءِ دَاوُدَ علیه السلام لَا یَسْأَلُ الْبَیِّنَةَ الْخَبَرَ. 🔸 حسن بن طریف می‌گوید: به امام عسکری علیه السلام نامه نوشتم و از ایشان درباره قائم علیه السلام پرسیدم که وقتی قیام کند، به چه چیزی بین مردم حکم می‌کند، و خواستم چیزی درباره «تب ربع» (تبی که امروز می‌آید و فردا و پس فردا نمی آید و در روز چهارم دو مرتبه می‌آید) بپرسم، ولی از ذکر تب غفلت کردم. جواب نامه چنین آمد: «از امام پرسیدی، وقتی وی خروج کند، بین مردم به علم خود قضاوت می‌کند، مانند قضاوت داود علیه السلام که طلب بینه نمی کند. » 📚 بحارالانوار - جلد ۵۲، صفحه ۳۲۰ @Botashenasi