.
🔖
خاستگاه رمان تاریخی
بیشک ریشهی رمان تاریخی را باید در ارتباط با حماسه و قدمت چند هزار سالهاش مثل حماسهی «جنگهای تروآ» بررسی کرد.
یک مثال قدیمی از افسانهٔ منثور تاریخی، کتاب افسانهٔ سه پادشاه اثر لئو گوانژنگ در قرن ۱۴اُم است، که مهمترین دوران تاریخ چین را شامل میشود و تأثیر پایداری روی فرهنگ چینی داشتهاست.
این ژانر ادبی در فرانسهی بعد از انقلاب کبیر فرانسه شکل گرفت، در نیمهی نخست قرن نوزدهم به اوج تکامل و شهرت خود رسید و از طریق ترجمه وارد ادبیات ایران شد.
پایهها و فلسفهی پیدایش رمان تاریخی در ایران دو بنیاد اصلی داشت: نخست فردیت و شوق به کسب آزادیهای فردی و اجتماعی و حاکمیت قانون در داخل از یک سو، و مبارزه با سلطهی دو قدرت استعماری تبهکار روسیهی تزاری و بریتانیای کبیر. به این دلیل، رمان و رمانس تاریخی به دو نیاز مبرم و روح زمانهی خود، پاسخ میداد: بورژوازی نوپای ملی ایران از یک سو خواهان آزادی در سرمایهگذاری داخلی و حمایت از آن و از سوی دیگر مخالف ورود سرمایه و نفوذ اقتصادی و مالی استعمارگران بود. هم جهتگیری دموکراتیک و ملی داشت، هم به آزادیهای مدنی و حقوق شهروندی اعتقاد داشت. هم با نیروهای واپسگرا در داخل مبارزهی فکری میکرد، هم با نفوذ دولتهای بیگانه مخالف بود.
#رمان
#داستان
#ساهور
#تاریخ_ادبیات
#دانشگاه_باقرالعلوم
#انجمن_علمی_ادبی_ساهور
🌐
https://eitaa.com/bouath