. پیوند ادبیات و تاریخ با نگاهی به علوم مختلف و ارتباط بین آنها می‌توان ادعا نمود که پیوند بین تاریخ و ادبیات، پیوندی منحصر به فرد و ناگسستنی است چرا که هیچکدام از علوم به مانند تاریخ و ادبیات سرنوشت نزدیک و مشترکی نداشته‌اند. لااقل در سرزمین ایران نمی‌توان بین تاریخ و ادبیات مرز روشنی قائل شد چنان‌که ادبیات فارسی در بستر جریان تاریخ ایران شکل گرفته و تکامل یافته است. باز سازی کامل تاریخ ایران هم بدون بهره گیری از ادبیات و آثار ادبی مشکل و تاحدودی غیر ممکن می‌نماید. در تمامی طول تاریخ ایران، ادبیات ابزاری برای بیان رویدادهای تاریخی بوده است. زمانی حاکمان برای تبلیغ خواسته‌ها و تثبیت موقعیت خود از آن بهره می‌بردند. گاهی هم مردم به مثابه سلاحی جهت مبارزه با ستم حاکمان و بیگانگان بدان متوسل می شدند. بعلاوه یکی از مهم‌ترین عناصری که فرهنگ و هویت ایرانی را در پس تهاجمات بی‌شمار اقوام بیگانه حفظ و حراست نمود، ادبیات فارسی بود. در واقع ادبیات فارسی به مانند آیینه‌ای است که می‌توان زندگی اجتماعی ایرانیان و فراز و نشیبش را در آن ملاحظه نمود. خلاصه اینکه تاریخ و ادبیات ایران آن چنان به هم تنیده است که نمی‌توان خط روشنی بین آن دو ترسیم کرد و مرزهای بین این دو علم را از هم متمایز نمود و ترسیم کرد و مرزهای بین این دو علم و جهانگشای جوینی | برخی از آثار تاریخی ایران به مانند تاریخ بیهقی و - آن چنان ارزش ادبی دارند که به راحتی می‌توان آنان را در میان متون شاخص ادبی ایران جای داد. از سوی دیگر برخی از آثار ادبی ایران هم ارزش تاریخی زیادی دارند و در روشن شدن زوایای تاریک تاریخ ایران گره گشا هستند. 📚برشی از #مقاله پیوند ادبیات و تاریخ در ایران، دکترمهدی احمدی اختیار، عبدالرضا نقدی #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath