✳️ محتوای داخلی عصر روزنامه نگاری در خارج از کشور و انتقاد از اوضاع مملکتی در دوره ناصرالدین شاه به دلیل اعمال شدید سیاست سانسور، امری مرسوم بود. اختر به عنوان نخستین روزنامه ایرانی و فارسی منتشره در‌ خارج از ایران به نشر افکار و عقایدی برخاست که در داخل کشور امکان‌ انتشار‌ آنها نبود.این مسأله خیلی سریع توسط دیگر ایرانیان جدی گرفته شد بگونه‌ای که بسیاری از‌ آزادیخواهان‌ در خارج از ایران اقدام را الگوی خود قرار داده و روزنامه‌های‌ فراوانی‌ را ایجاد کردند.این آغاز فعالیت‌های مطبوعاتی‌ ایرانیان‌ آزادیخواه‌ در خارج کشور بود. اختر درباره اوضاع اسف‌ بار مطبوعات ایران می‌نویسد: «به جز بعضی تشریفات، خبری در آن نـیست، صـفحه‌ را‌ پر مـی‌کنند به ترجمه بعض‌ حکایات‌ بی‌معنی فرنگ‌ و وقایع‌ گذشته‌ و خیالیه...اگر هم خبری رسیده باشد‌ جز‌ سلامتی حال ‌ ‌و حاکم و ستایش از عدل و داد ولات بطور عام چیزی نیست‌ که‌ آن هم نه اسم دارد و نه‌ معلوم می شود کدام کار بزرگ‌ را در خدمت گذاری دولت‌ و ملت‌ کرده‌اند...این هم وضع خبر نویسی روزنامه ماست...از احتیاجات مردم و چاره‌جویی آنها‌ و ترقی‌ ودعوت مردم به نیکی و ترقیات‌ ظاهریه‌ و معنویه‌ و مانند اینها یـک‌ کلمه‌ نمی‌نویسند که اصـل مـنفعت‌ روزنامه‌ به اینهاست...». منبع:گوئل کهن، تاریخ سانسور در مطبوعات ایران، انتشارات آگاه، تهران‌136‌، ج 1، ص104 cafetarikh.com @cafetarikh