✳️ وقتی #فساد_اخلاقی و فحشا قباحت خود را از دست داد یکی از ویژگی‌ها و علل ناکارآمدی سیاسی رژیم پهلوی، گسترش فساد در عرصه‌های مختلف بود. علاوه بر فساد مالی، فساد اجتماعی با بهره‌گیری از فرهنگ غربی گسترش زیادی یافته بود و منجر به اشاعه آن شده بود. این موضوع به دلیل سنتی و مذهبی بودن فرهنگ ایران، نارضایتی بسیاری از مردم و گروه‌های مذهبی را به همراه داشت: «به دنبال فساد مالی، فحشا نیز به صور مختلف جامعه را در برگرفته بود و باز هم توسعه می‌یافت و حکومت نه تنها ممانعت و سدی به وجود نمی‌آورد؛ بلکه به وسایل مختلف به آن دامن می‌زد. قمارخانه‌های مجهز، از نوع کازینو شبانه روز دائر وابسته به رژیم، از جمله مراکز صرف پولهای به دست آمده بود که در نهایت به مجامع معتبر از این نوع در خارج از کشور منتقل می‌گردید جزیره کیش با سرعت و با صرف میلیاردها دلار به صورت مونت کارلوی ایران در می‌آمد و برای آن خطوط ویژه هواپیماهای کنکورد در نظر گرفته شده بود بعضی از نمایندگیهای سیاسی ایران در خارج به مراکز ترویج فحشا تبدیل گردیده بود و از این حیث سفارت ایران در آمریکا نقش درجه اولی داشته و حلال بسیاری از مسائل سیاسی بوده است. در سالهای آخر سلطنت به حدی به سبب آشفتگی‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و همان فساد مالی فحشا به صورت بحران اجتماعی درآمد. علاوه بر محله‌های بدنام در تهران و سایر شهرها فحشای پنهانی جامعه را از درون می‌خورد و پوک می‌کرد، حتی بسیاری از روابط اجتماعی بر همین پایه تنظیم می‌شد و رفته رفته فساد اخلاقی و فحشا قباحت خود را از دست می‌داد.» سیدجلال‌الدین مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، جلد 1، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1391، چاپ هفدهم، ص 187 cafetarikh.com @cafetarikh