کانون اندیشه جوان
🔶 دو قرائت کلّی از واژه وجود دارد: گونه نخست، مفهومی دیرینه با عنوان «گفتمان شرق ـ غرب» است؛ گونه دوم مفهوم آکادمیک شرق‌شناسی است که از اواخر تا به امروز مطرح بوده است. گرچه گونه سومی نیز از شرق‌شناسی وجود دارد که قرائت از دانش شرق‌شناسی است که در اواخر قرن هجدهم ظهور یافته است. 🔷 در قرائت اول، یا همان گفتمان شرق‌ ـ غرب که به تعبیر ، قرائتی تخیلی از شرق‌شناسی است، بنیان و اساس تفکر بر روی تمایز معرفت‌شناختی میان و شکل می‌گیرد. نتایج این قرائت، به گفتمان سلبی دو طرف و خشونت در حوزه روابط قدرت می‌انجامد؛ این نظریه باعث می‌شود تا غرب تلقی شرق را از خود چیز دیگری بداند و به سلب و سخره فرهنگ و اندیشه آن برخیزد. این گفتمان سلبی هنگامی که وارد لایه‌های قدرت می‌شود فاجعه می‌آفریند. 💢اما قرائت دوم بر مفهوم آکادمیک مبتنی است؛ باید گفت که اصطلاح شرق‌شناسی برای نخستین‌بار در قرن هجدهم رایج شد، اما اگر این علم را علم توجه به شرق بدانیم، باید گفت که این پروژه به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد و ریشه آن را می‌توان در دوران ترجمه متون عربی به لاتین، در قرن یازدهم، دانست. 📖ماهنامه زمانه، شماره ۱۲ 📌@canoon_org
49 مشاهده