🌨🌨 الحمدُلله🙏در آخرین روزهای دی ماه در اکثر نقاط ایران برفِ خوبی آمد و موجب خوشحالی شد. درست بیاد دارم  شبی که برف سنگین می آمد پارو ها را دم دست می گذاشتیم  و اول صبح که تنور را روشن می کردند  پارو را می آوردیم روی آتشِ تنور می گرفتیم تا داغ می شد و با پِی و دُنبه آنرا را روغن مالی می کردیم 《 یاغ لار دُوک》  این عمل دو تا فایده داشت اوّل اینکه برف به پارو نمی چسبید و عملِ برف روبی سبک و روان انجام می گرفت . دوّم اینکه پارو  خیس نمی شد و   نَم  نمی کشید و سنگین نمی شد . اندازهء برف را که می خواستند بهمدیگر  اطلاع بدهند  با چند عنوان بیان می کردند ، مثلاً می گفتند : 《》 ، این گویای آن بود که برف در حدودِ بیش از یک وجب آمده است . اگر خیلی کم می بارید می گفتند : 《 قدِّی قار گلیب》 . یا اینکه می گفتند : 《》 . اگر می خواستند زیاد اغراق گوئی کنند می گفتند :《 》 . 🍀👌 بعد از پارو کردن پشت بامها کسانی که حوصله داشتند قسمتی از  برفهای حیاط را جمع می کردند و بصورت گنبد و طاق نما در می آوردند و در زیرِ آن گنبد برفی چند راه  باز می کردند ( به اندازه ای   که یک بچه بتواند از زیرِ آن رد بشود ) و به بچه ها می گفتند بیائید از زیرِ این رد بشوید تا سرفه هایتان خوب بشود! یا اینکه سرفه نگیرید . اسمِ این گنبدِ برفی  ♧" ♧"   بود . بعضاً هم شیطنت می کردند و به محضِ اینکه یکی از بچه های شلوغکار  که می خواست از زیرِ آن رد شود زود و محکم به بالای گنبد می کوبیدند و برف به روی بچه آوار می شد و در زیرِ برف می ماند . با عرضِ پوزش از ساحت دوستان گرامی ، به ویژه از  دوستان غیر ترک زبان که بعضی واژه ها را  ترکی و به زبان محلی آوردم . ✍:علیرضادنیایی 💠 @channelsangak