💠 خدا! سرزمين عمرمان را چراگاه دشمنان كرديم و جز كثافت از آنها حاصل نگرفتيم و هنگامى كه فهيمديم و خواستيم از اين سرزمين بيرونشان كنيم و از سراچه‏ى قلبمان اخراجشان نماييم به درگيرى‏هايى رسيديم كه توانمان را طاق كرد و عجزمان را نشانمان داد، در حالى كه تو با بلاء و ضربه‏هايت ما را كمك مى‏كردى كه دامن از اينها بستانيم و دست از اينها بكشيم. 💠 ما اكنون با يك دنيا درگيرى و يك عمر كشمكش، به عجز رسيده‏ايم و به رشته‏ى لطف تو چشم دوخته‏ايم، كه جز تو دستاويزى نيست و از غير تو به سوى تو راهى نيست. 💠 ما با تمامى توفيق‏هاى تو و موقعيت‏هاى خوب و نعمت‏هاى زياد، برداشتى نداشته‏ايم و موضع‏گيرى حساب شده‏اى نكرده‏ايم. 💠 و اين است كه حتى نعمت‏هاى تو، بار ما شده‏اند و امكانات بى‏حساب، عامل عذاب و رنج ما، كه از آنها سطحى گذشته‏ايم و بى‏حساب دامن كشيده‏ايم. 💠 ما از نعمت‏هاى تو كفر را بيرون كشيديم، تو بيا از بدى‏هاى ما خوبى را به ما هديه كن، كه آن كار ماست:«بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْراً». و اين كار تو:«يُبَدِّل اللَّه سَيِّئاتِهِم حَسَناتٍ». 💠 ما كوتاهى نكرديم. تو هم كوتاهى نكن و اين گند ما را تبديل كن و با تركيبى كه خودت به ما مى‏دهى، ما را به اين تبديل راه بده، كه به گفته‏ى آن مرد اگر تو بدى‏هاى ما را به خوبى تبديل كنى، ما از صدّيقين و انبيا تو كم نمى‏آوريم. 💠 تنها با اين تبديل است كه مى‏توانيم در صراط آنها و همراه آنها باشيم، نه مغضوب بمانيم و سنگ راه و بازى‏گر و نه ضالّ و گمشده و بازيچه و بى‏تفاوت. 💠 ما بدون تبديل تو، مانده‏ايم. ما پاهاى خود را بسته‏ايم و بالاتر حتى شكسته‏ايم و ديگر توانمان نيست كه حتى گردپاى اين رهروان شتابنده باشيم. 📚 صراط، ص ۱۷۳ 🆔👉@cheshmeyejarie