🔶 حكومتهايى كه مىخواهند پاسدار امنيت باشند، و حكومتهايى كه مىخواهند پرستار رفاه و خدمات باشند، مىتوانند با شورا و انتخاب ملت مشخص شوند.
🔶 اما حكومتهايى كه مى خواهند به آدمى بياموزند كه چگونه با حواس، با احساس، با فكر و عقل و قلب و وهم و خيال خود برخورد كند، و مىخواهند به او هدايت و فرقان و ميزان ببخشند، و او را براى تمامى رابطه هاى محتمل و يا مظنون و يا متيقن، آماده سازند، بايد به آگاهى و آزادى رسيده باشند.
🔶 آگاهى از تمامى اندازه و راه و روابط انسان و آزادى از تمامى كششها و جاذبهها. و تركيب آگاهى و آزادى، همان عصمتى است كه در فرهنگ سياسى شيعه مطرح است. و عصمت ملاك انتخاب حاكمى است كه مردم به آن راه ندارند. چون نه از دلها آگاهند و نه بر فردا، مسلط هستند.
🔶 آدمى كه بيش از هفتاد سال است و حكومتى كه قلمرو آن وسيعتر از خانه و جامعه و دنياست، حاكمى مى خواهد كه بر اين مجموعه آگاه باشد و بر اين مجموعه مسلط باشد.
📚 وارثان عاشورا، ص ۳۴
🆔👉
@cheshmeyejarie