🔷 دوستى مى‏ ناليد كه من با اين همه برهان و استدلال به يقين و اطمينان‏ نرسيده‏ ام و نمى ‏دانم از كجا بايد به يقين رسيد 🔷 گفتم تو با احتمال شروع كن و شكر كن و آنچه را كه يافته ‏اى به كار بگير تا آنچه را كه ندارى به تو بدهند كه «مَنْ عَمِلَ بِما عَلِمَ، وَفَّقهُ اللَّهُ عِلْمَ ما لَمْ يَكُنْ يَعْلَمْ». 🔷 هر كس به دانش خود و معرفت خود عمل كند، خداوند او را توفيق مى ‏دهد و آنچه نمى‏ داند و نمى‏ توانست بداند، به او مى ‏سپارد. 🔷 يقين مزد شاكران است، مزد آنهايى است كه به تذكرات حق و هدايت‏هاى او، توجه داشته ‏اند و عمل كرده ‏اند كه:«مَنْ اظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ اعْرَضَ عَنْها إنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُون». 🔷 چه كسى ستمكارتر است از كسى كه به نشان‏هاى پروردگارش يادآورى شد و با تمام هدايت‏ها و فرصت‏ها، «ثُمَّ اعْرَضَ»؛ اعراض كرد ما از كسانى كه مجرم هستند و اعراض كرده ‏اند انتقام مى‏گيريم و آنها را به ختم و طبع و وقر و خزى و وهن، مبتلا مى‏سازيم، تا آنجا كه از ادراكات حسى و قلب و گوش و چشم خود هم محروم مى ‏گردند. 🔷 كسانى كه كفر مى ‏ورزند و به هدايت‏ها روى نمى ‏آورند و شكر يادآورى ‏ها و هدايت‏ها را نمى‏ كنند، محروم مى‏ شوند و گرفتار مى ‏گردند. 📕 قیام ص ۱۶۳ 🆔👉 @cheshmeyejarie