🔷 داشتن‏ها و نداشتن‏ها، نه اكرام هستند و نه اهانت، كه فقط ابتلاء هستند و درگير ساختن. در داشتن‏ها بايد شاكر بود و در نداشتن‏ها صابر. 🔷 تفاوت‏ها ملاك افتخار نيست و در رسيدن به ارزش‏هاى بيشتر، استعدادها دخالت ندارند. فوز، فضل و بهره ‏هاى عالى و لقاء و رضوان خدا، در رابطه با به كار گرفتن استعدادهاست 🔷 نه با مقدار آنها؛ «لَيْسَ لِلإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏»؛ كه سعى مطرح است، نه عمل و نه توانايى ‏ها. سعى نسبت عمل به توانايى‏ هاست. 🔷 همين است كه اگر پيرزنى براى ساختمان بنايى يك روز از غذاى خود كم كند و چند آجر هديه كند و ثروتمندى ميليون‏ها تومان كمك بدهد، اين آجرها از آن مقدار ثروت پرارزش‏تر است. 🔷 چون پيرزن يك روز از غذاى خودش محروم گرديده و انفاقِ رزق كرده و آن ديگرى انفاق پس انداز. اگر آن ثروتمند آن قدر كمك كند كه يك روز از غذايش محروم شود، تازه در سطح همان پيرزن است. 🔷 و فوز و بهره و فضل آنها يكى است؛ كه فوزها و فلاح‏ها مربوط به اطاعت و تقواست، نه مربوط به مقدار سرمايه ‏ها و استعدادها. 📕📚 از وحدت تا جدایی، ص 29 🆔👉 @cheshmeyejarie