✅ ما خيال مى ‏كنيم همين كه چيزى نداشتيم تكليفى نداريم، در حالى كه انفاق، نه به ثروت، كه به توانايى ما بستگى دارد. ✅ جايى كه برادر من توان قرض ندارد و اعتبار ندارد، من كه توانايى دارم و اعتبارش را دارم، به قرض كردن سزاوارترم. ✅ او با اين قرض، كمرش مى ‏شكند و فكرش مشغول مى‏ شود، اما من كه وسيع‏تر و قوى ‏ترم، نه كمرم مى‏ شكند و نه فكرم مشغول مى ‏شود، حداكثر از آبرويم مايه بگذارم. ✅ خوب! چه اشكالى دارد؟ مگر آبرو را براى چه مى‏ خواهم؟ آبرويى كه كارى را از پيش نبرد و گرهى نگشايد، نبودنش بهتر. 📚 فقر و انفاق، ص 86 🆔👉 @cheshmeyejarie