🔶 خيال مى ‏كنيم خيلى مهم هستيم؛ چون فقط مى ‏دانيم، در حالى كه دانستن، مسأله‏ اى را حل نمى ‏كند. 🔶 خيال مى‏ كنيم همين كه مى ‏دانيم كسانى بالاى كوه رفته‏ اند، ما هم مى ‏توانيم برويم. 🔶 دانستن را با توانستن خلط مى‏ كنيم. در اين هنگام است كه غرور ما را مى ‏گيرد و مى‏ گوييم: «ما با بزرگان بوديم، با كسانى كه شب‏ها اين جور بودند، روزها اين جور بودند». 🔶 بايد پرسيد: تو آنها بودى، يا با آنها؟ همين كه با آنها بودى، مانع تو شده؛ چون باعث غرور تو شده است. 📚 حرکت، ص 165 🆔👉 @cheshmeyejarie