هوالحکیم
بحمدالله کار
#گنگستر_آمل دیده شد و انعکاس خوبی هم در رسانهها پیدا کرد .
سوالاتی هم از حقیر پرسیده شد که بیشترین تراکمش مربوط به این میشد که با پذیرش نقدها ، راهحل اصلاح وضع موجود چیست؟
بعدا به پاسخ این پرسش مبسوط خواهم پرداخت اما خیلی خلاصه عرض کنم که:
• در اسلام
#غفلت در برابر
#ذکر قرار دارد . در تولید آثار هنری باید همواره به این نکته توجه شود که آیا اثر فوق ذکر و یاد خدا را در قلب انسان متجلی میکند یا زمینه را برای غفلت بیشتر فراهم میکند؟
• قالب آثاری که در طول تاریخ تولید شده غفلت آفرین بوده و زمینه را برای فراموشی یاد خدا فراهم کرده است و آثار معدودی تولید شده است که زمینه را برای رقم زدن ذکر فراهم کرده باشد.
این نکته نخست .
• نکته دیگر این است که یک اثر هنری طراز باید این ظرفیت را داشته باشد که از لایههای
#صدر و
#شغاف انسان عبور کند و به لایه
#قلب و
#فواد برسد . لایه صدر صاحت
#فرح و
#حزن آدمی را شامل میشود و لایه شغاف
#خشم و
#شهوت را .
• در این زمینه هم غلبه با تولید آثاری بوده که در این دو لایه محدود بودهاند و راه به لایههای قلبی و فوادی که در انتها
#سکینه و
#اطمینان را برای انسان رقم میزنند ، پیدا نکردهاند .
• نکته سوم این است که برای تولید یک اثر هنری که پتانسیل راهیابی به لایههای عمیقتر آدمی را پیدا کند نقش
#هنرمند ، نقشی غیرقابل انکار است .
• در اینجا اصالت نه با فرم است ، نه با محتوا و نه با ابزار ؛ بلکه خود
#هنرمند است که اصالت دارد . اگر هنرمند دارای
#سلامت_قلب نباشد و سلوکش مبتنی بر
#فطرت نباشد باز هم اثر هنری فاقد روح تاثیرگذاری بر مخاطب و نفوذ در لایههای قلبی و فوادی خواهد بود .
جمعبندی اینکه تولید یک اثر هنری طراز چند پارامتر دارد:
۱. به جای غفلت باید زمینه ذکر را فراهم کند.
۲. باید در تاثیرگذاری به لایههای قلبی و فوادی وجود انسان راه یابد.
۳. باید هنرمند و صاحب اثر خود واجد سلامت قلب باشد .
شاعر میفرماد:
ذات نایافته از هستی بخش
کی تواند که بود هستی بخش
هنرمندی که خودش فاسد باشد از دل هنرش اصلاح بیرون نخواهد آمد.
و نکته آخر
آیا تابحال آثاری با درنظر گرفتن این فاکتورها تولید شده است؟ پاسخ بله میباشد .
انشاءالله اگر خدا بهم لیاقت و توفیق داد روزی مفصلتر به ابعادش خواهم پرداخت.
✍ محمد جواد خواجهوند
@mj_khajevand