حضرت آیت الله العظمی ديوانه و بيهوش مسئله ۱۸۲۴. در وجوب و نیز در صحت روزه، عقل شرط است، بنابراین روزه بر مجنونی که جنون او دائمی یا دوره‌ای است، واجب نیست، پس اگر کسی در تمام شب و روز، یا در تمام روز دیوانه باشد، روزه بر او واجب نیست؛ ولی اگر فقط شب دیوانه و روز سالم باشد، روزه بر او واجب است. مسئله ۱۸۲۵. کسی که فاقد قصد است ـ مانند مست، بیهوش و خوابیده ـ اگر در وقت نیّت روزه و در طول روز، توانایی قصد روزه را ندارد، روزهٔ او صحیح نیست. مسئله ۱۸۲۶. کسی که به وقت نیّت روزه و در طول روز مست یا خوابیده بوده ـ كه در این حالت روزه او فوت می‌شود ـ اگر حالت عادی خود را بازیافته، باید روزه‌های فوت شده را قضا كند؛ ولی دیوانه‌ای كه سلامتش را بازیافته، روزهٔ فوت شدهٔ او قضا ندارد؛ همچنین بیهوشی كه سلامتش را بازیافته و به هوش آمده باشد، روزه‌اش قضا ندارد، هرچند مستحب است که قضا کند. مسئله ۱۸۲۷. کسی كه بر اثر دارو یا عامل دیگری بیهوش شده است، حكم شخص خوابیده را دارد، پس اگر در وقت نیّت و پیش از بیهوشی نیّت روزه كرده و بیهوش شود، روزهٔ او صحیح است. @daftar_ayatollah_javadi_amoli