سالی که نکوست از بهارش پیداست عشقی که نکوست از نگارش پیداست میمون شده با قدوم شاهان امسال فالی زده دل ز انتظارش پیداست شاید که دو شمس سر زند در دل آن سالی که دو بار گل عذارش پیداست هر قرن اگر نشان ز یاری باشد پس چارده بر اهل شمارش پیداست ای عسکری از مناسبت آدینه پر گشته، شگون به روزگارش پیداست #سید_عسکر_رئیس_السادات ۳۰ اسفند۹۹ #حضرت_مهدی #منتظرانه