❄️شهید آقا سید مرتضی آوینی: تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشنفکری نا آشنا هستم، خیر من از یک راه طی شده با شما حرف میزنم 🔅به شبهای شعر و گالری های نقاشی رفته ام. 🔅موسیقی کلاسیک گوش داده ام. 🔅ساعتها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره چیزهایی که نمی‌دانستم گذرانده‌ام 🔅سال‌ها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته‌ام. 🔅 ریش پروفسوری و سبیل نیچه‌ای گذاشته‌ام ✅اما بعد خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده است که ناچارشده‌ام رودربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقاً بپذیرم👇👇 ✨ که«تظاهر به دانایی» هرگز جایگزین «دانایی» نمی‌شود،✨ 🌱باید در جست و جوی حقیقت بود و این متاعی است که هرکس براستی طالبش باشد، آن را خواهد یافت، و در نزد خویش نیز خواهد یافت. هنر امروز متأسفانه حدیث نفس است و هنرمندان گرفتار خودشان هستند. ✅سعی کردم که خودم را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد و خدا را شکر بر این تصمیم وفادار مانده‌ام. 🌀آنچه که انسان می نویسد همیشه تراوشات درونی خود او است- همه هنرها اینچنین‌اند کسی هم که فیلم می‌سازد اثر تراوشات درونی خود اوست- ❇️اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند آنگاه این خداست که در آثار ما جلوه‌گر می‌شود. حقیر اینچنین ادعائی ندارم اما سعی‌ام بر این بوده است.