جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه و در هیچ لحظهای در یک محیط خلأ خنثی از پیش تعیین شده حرکت نمیکند.
هیچ استاندارد و مبنا و معیار امن و سلامتی برای حرکت نظام وجود ندارد. حکمرانی در بستر بیطرف ایستا رخ نمیدهد.
زمینه بسیار پرالتهاب و مشوش و پر آشوب است. جهان در مرحله سختی قرار دارد. رفابت بر سر امکانها شدید است. هر کس برای فرصتها نقشهها دارد.
ایران برای تمام دنیا یک امکان و فرصت به شمار میآید. هجوم برای به دست آوردن ناجوانمردانه و ظالمانه یک لحظه فروکش نمیکند.
هر حرکت نظام با صدها ضد حرکت روبرو میشود و حکومت راه خود را از میان امواج سهمگین پیدا میکند و پیش میرود.
طوفان حوادث در پی شکستن و پاره پاره کردن ایران است. برخی باور کردهاند که موضوع بر سر جمهوری اسلامی ایران و یا برخی سیاستهای داخلی یا خارجی آن است. چنین نیست. ایران آن لقمه آماده چرب و نرم است که بلعیدنش خوشآمد همگان است.
این قدرت تعیینکنندگی، در نظام استکبار جهانی بسیار گران تمام میشود. آنها معتقدند که باید سهم هر کس را تعیین کنند و در ظرفش قرار دهند. اگر نه حق خوردن ندارد.
نمیگذارند هیچ معادلهای درست عمل کند. دائم متغیرها را زیر و رو میکنند تا راست ما دروغ و درست ما غلط از آب درآید.
میخواهند از این همه غیر قابل پیشبینی بودن آینده به تنگ آییم و از این اوضاع طوفانی خسته شویم.
هر روز که قدرتمندتر میشویم تأثیر امواج بیشتر خنثی میشود و بازگشت موجها به خانههایشان شدیدتر است.
آینده از آن ماست. این بینظمیها هر چند ما را بسیار آزرده؛ اما بدخواهان را نیز بسیار افسرده.
حال آنها خوب نیست...