میراث معنوی باقالی صبحانه ای است که پختن آن روزگاری شغل اصلی بعضی افراد در محل های مختلف شهر بوده است.این افراد لپه های باقالی را پخته وکوبیده وطعم داده ودر ظروف سفالی خاص که نوعی بلونی استوانه ای بودمی ریختند وقاشق چوبی دسته بلندی برای برداشتن باقالی ودادن به مشتری درآن می گذاشتند برخی از آنهاصبح زود سر گذر ها می رفتند وفریاد می زدند: آی باقالی، آی باقالی باقالی بخور کشتی بگیر بخور زمین دوباره بگیر اسامی این افراد با پسوند باقالی آورده می شد مانند ابرام ورضا وحسین باقالی. آویشن همنشین دیرینه باقالی است که بر روی آن ریخته می شود ودر گویش مردم اوشون تلفظ می شود.باقالی اکنون دربرخی از آش وعدس فروشیها عرضه می شود و برخی از خانواده ها هم آنرا در خانه می پزند.رضا باقالی از محله باولگان یکی از معروفترین پزنده های باقالی بود .محمد ابراهیم( ممد ابرام) در ابتدای نیز درمحله گاردر چنین شهرتی داشت. درمحله اندوان درمحلی که اکنون بانک صادرات خیابان مدرس است باقالی فروشی بود. جالب اینکه این نوع پخت باقالی واستفاده از آن به عنوان صبحانه مخصوص این منطقه است و تنها دربعضی مناطق که زبان ولاتی دارند مثل خورزوق آنرا می شناسند.این سبک پخت باقالی این قابلیت را دارد که به عنوان میراث معنوی شهر ثبت شود. نقل از کتاب جاذبه های خمینی شهر، محمدعلی شاهین https://eitaa.com/danehnameh