فرهنگ لغات نیاکان(3) اشاره:اسامی و کلماتی در پیشینه شهر به کار برده می شد که ممکن است عده ای با آن آشنا نباشند. این گونه لغات با عنوان (فرهنگ لغات نیاکان) از طریق دانشنام به تدریج نشر می شود. امید است همراهان عزیز هم با فرستادن لغات محل خود همراهی بفرمایند. //// جلدی: تند، سریع جُوال: کیسه، کیسه بزرگ ساخته شده از پارچة خشن. کسیه حمل و نگهداری گندم جوال کیسه ای دوطرفه که بر روی الاغ و اسب می اندازند جوزقند: یک نوع شیرینی محلی چاخ و چاخو: نوعی بازی محلی بین دو گروه چاره: وسیله ای که هم اکنون هم در بقالی ها می بینیم و برای برداشتن اجناس مثل حبوبات بکار می رود. چاشت: اول صبح ، بخش نخستِ روز. غذائی که در میانه روز خورند. چاشه: نوعی چادر محلی از جنس کرباس چاییدن: سرماخوردن چرخ موتوری: دوچرخه‏ای که با موتور کار می‏کرد. چری: وسیله ای که با آن پشم گوسفندان را می چیدند. چکیدن: از راه رسیدن بذار بِچکی: بگذار از راه برسی. چو: شایعه چوب خط: چوبی که مشتری همراه خود به قصابی می برد تا نسیه خرید کند وقصاب روی آن حساب مشتری را ور می کرد(علامت می زد). چوب سرشیر زنی: نوعی چوب که باآن مخلوط شیر ورویه آنرا درجهتی معین می چرخاندندن تاسر شیر به عمل آید چوب لاستیکی: تیرکمان بچه ها . چوب کوچک یو شکل که به دو سر آن لاستیک می بستند. چنبری: وسیله ای از حصیر یا چوب که از تیری در مطبخ یا ایوان آویزان بود و ظروف مواد غذایی در آن قرار می‏گرفت تا از دسترس دور باشد چُون‏کش:کسی که با گذراندن وسیله‏ای به نام چون با نیروی اسب یا قاطر روی خوشه‎های گندم دانه‏ها را از غلاف جدا می‏کند. چیلای: نوعی سبد کوچک بافته شده از ترکه‏ها‏‏ی نازک چوب. معمولا درآن تخم مرغ می گذاشتند. https://eitaa.com/danehnameh