🔅 گاه
در منازعات عالم
فاصله خیر و شر
عدالت و ظلم
فاسد و مصلح
آنقدر درهم آمیخته میشود که
تشخیص آن برای مردم دشوار است
مقاتل را که نگاه میکنم
فاصله ظاهری خیمه گاه سپاه ظلمات و نور
در سرزمین
#کربلا
خیلی زیاد نبود
فاصله خوف و رجا
جبر و اختیار
سوء عاقبت تا حسن عاقبت
خیر و شر
حسین و یزید
شمر و حُر
اما
فاصله
بود
پرده ای ضخیم که یک سویش مشمول لعن هر روز عاشورا خوانان تاریخ و دیگری سلام آنان خواهی شد ...
میدانم
ادبیات مدرن چقدر با این واژه ها مخالف است
مخالف این دوگانه های عریان
و شاید از همین رو بود که حسین ع در هر خطبه که خواند و هر نامه ای که به محضر تاریخ نوشت آنچنان این مرزبندی را واضح کرد که به هیچ سفسطه ای نتواند مقلوبش کند و شبیه این عبارت که فرمود :
«و مثلی لا یبایع مثله»
راه را بر هر کس که بخواهد یکی به نعل بزند و یکی به میخ تا ابد بست .
در این دو گانه ابدی همه ما نمیتوانیم نقش اصلی را ایفا کنیم
اما میتوانیم با مزبندی واضح با سپاه عبیدالهی ، در زمره سپاه اباعبدالهی تعریف شویم
روز عاشورا همه آن سی هزار نفر لشکر عبیدالله فرصت جنگ نیافتند
اما سیاهی لشکر شدند
برخی شان زین اسبها را تجهیز کردند ،
برخی لجام بر دهانه اسب ها زندند ،برخی از فرات آب آوردند تا قاتلان سپاه ثارالله، وضوبگیرند ....
اما چون قرار است خون خدا مرز حق و باطل را تا ابد در همه منازعات عالم معین کند
همه شان به یک زبان لعن میشوند:
"لعن الله امه اَسرجت ، اَلجمت ، شایِعت ،بایِعت ، تنقَبَت ..." .
میگویند مشکل آنجاست که در کربلا مرزبندی حسین ع و یزید مشخص بود و انتخاب آسان ،
پاسخ آن است که عاشورا سخت ترین عرصه انتخاب بود
تا آنجا که تا ظهر عاشورا دو لشکر با یک ادبیات ، یکدیگر را به بی دینی و رفتن به جهنم متهم میکردند،
اما این غبار و درهم آمیختگی ظاهری راهی برای فرار هیچ کس در آن نیمروز سرخ باقی نگذاشت ،
از انتخاب یک سوی این دو خیمه .
هر انسانی در طول عمر خود باید از این آوردگاه بگذرد ،
نه یکبار و نه لزوما با مختصات عاشورا ، و از همین روست که بعد زمانی عاشورا در همه زمانها و بعد جغرافیایی اش در همه مکانها وسعت یافته
در کرببلا بی طرفان بی شرفانند
تاریخ همین است، حسینی و یزیدی
💠
#مجید_احمدی - ۲۷ مرداد ۱۴۰۰ و نهم محرم ۱۴۴۳ .
⚜
#دارالسلام
⚜
@darossalamm
⭕
https://basijnews.ir/fa/news/9365769