✔ ادامه متن بالا : حتی برخی از یاران نزدیک ائمه ع را دچار انحراف کرد تا جاییکه وکیل ع در ازاء سی هزار سکه طلا حاضر شد در جمع به امام رضا ع توهین کند . تاریخ نوشته در یک جلسه ، عباسی به سه شاعر بابت چند بیت شعر صد هزار سکه طلا صله داد که یکی از آن شعرا فردی به نام ابن_ابی_حفصه بود ،فردی شبیه جاهظ که هم در مدح امویان گفت و هم در دستگاه تبلیغات عباسی جایگاه ویژه داشت . شاید حالا بهتر بتوان راز تجلیل و تکریم ويژه اهل بیت ع به ويژه ع از شعرایی که بی واهمه در مسیر تشیع حرکت می‌کردند را فهمید . 💠 فیلم کوتاه بالا بخشی از قصیده معروف دعبل است، مینویسد همین که ابیات به اینجا رسید : خروج امام لا محالة واقع یقوم علی اسم الله بالبرکات ( آنچه امید می دارم، امامی است که البته ظهور خواهد کرد و با نام خدا و یاری او و با برکتهای بسیار به امامت قیام خواهد کرد و هر حق و باطلی را تمیز و مردم را به نیک و بد، پاداش و کیفر خواهد داد) ، حضرت رضا ع بسیار گریست ،بعد سر بلند کرد، فرمود: ای خزاعی! روح القدس، این دو بیت را به زبان تو انداخته است؛ آیا می دانی آن امام کیست؟ گفتم: نه. مولای من جز اینکه شنیده ام امامی از خاندان شما خروج خواهد کرد و دنیا را از فساد، پاک و پر از عدل و داد خواهد نمود. فرمود: می‌خواهی در اینجا دو بیت الحاق کنم که قصیده تو تمام شود؟ گفتم: بله ای فرزند رسول خدا. پس حضرت این دو بیت را فرمود: و قبر بطوس یالها من مصیبه الحت علی الاحشاء بالزفرات الی الحشر حتی یبعث‌الله قائماً یفرج عنا الغم و الکربات و بدین نحو حضرت با بصیرتی خاص و تسلط بر ادبیات دو مفهوم و شهادت مظلومانه خود را در تاریخ ثبت نمودند ، دعبل پس از این مجلس از به سمت آمد و پیش از رسیدنش ، این ابیات در شهرهای ایران‌ پیجیده بود ، هر چند زبان تند این شاعر آزاده در نقد و هجو عباسیان آخرالامر با سمی که به او خوراندند بسته شد . ⚜ ظهر شهادت امام رضا ع - ۱۵ مهرماه ۱۴۰۰ @darossalamm