#روایت امام صادق (ع) ذیل آیه «مَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً» چه کسی است که به خدا قرضی نیکو دهد تا خداوند عوض آن را چندین برابر بسیار سازد(بقره/۲۴۵)؛ فرمودند: «در مورد صله امام نازل شده است» و نیز فرمودند:«هر کس پندارد که امام به آنچه در دست مردم هست احتیاج دارد کافر است، جز این نیست که مردم نیازمند این هستند که امام از ایشان بپذیرد. خداوند عزوجل فرموده: از اموال آنها صدقه برگیر زیرا آن ها را به وسیله ی آن پاک و تزکیه می نمایی.» (مکیال المکارم/ج۲/ص۳۵۳) برای صله مقداری معین و مشخص نشده است سفارش گردیده که مؤمن بخشی از دارایی خود را برای امام زمانش(ع) هدیه کند و در زمانهای گوناگون به این عمل مداومت نماید، در این عمل شریف غنی و فقیر و حقیر و شریف و مرد و زن یکسانند الا اینکه ثروتمند به مقدار توانایی اش تکلیف دارد و فقیر به مقدار استطاعت خود مکلف می گردد .