✅رمز موفقیت
بخصوص که این روح مزاح با طبع لطيف و ذوق شاعرانه نیز همراه شود. این گونه مزاح و شوخی بشرطی که از حد متعارف و معمول تجاوز نکند و موجب رنجش دیگران نشود ممدوح و پسندیده است.
و در روایات پیشوایان بزرگ اسلام نیز در این زمینه مواردی وجود دارد .
پیامبر گرامی اسلام فرمود :
«خداوند (فرد) شوخی را که در شوخی خود راستگو باشد مؤاخذه نمی کند).
نهج الفصاحه سخن ۷۸۹.
- حضرت علی (ع) نیز در این زمینه می فرماید :
«این دل ها نیز همانند بدن ها گاهی خسته و ملول می شوند. بنابراین آن ها را با لطیفه های حکمت آمیز خشنود کنید و خستگی و ملال آن ها را برطرف سازید».
نهج البلاغه فیض ص ۱۱۱۷.
👈تاریخ نیز نمونه هایی از این گونه مزاح را به پیشوایان اسلام نسبت می دهد :
الف – می گویند روزی حضرت رسول اکرم (ص) با حضرت علی (ع) از یک ظرف خرما میل می کردند .
پیامبر هسته خرما هایی را که میل می فرمود: پنهان از دید علی (ع) جلوی وی می گذاشت.
چون خرما تمام شد پیامبر نگاهی به هسته ها کرد و فرمود :
هرکس که هسته بیشتری در مقابلش می باشد پر خورتر است.
علی (ع) نیز در جواب گفتند :
کسی که خرما ها را با هسته خورده پرخورتر است. (لطايف الطوایف ص ۹).
ب - روزی پیرزنی نزد رسول خدا (ص) بود که صحبت از آخرت و قیامت به میان آمد. پیرزن گفت : یا رسول الله دعا کن تا به بهشت بروم. حضرت فرمود:
پیرزنان به بهشت نمی روند. پیرزن از این جمله غمگین ومتأثر شد.
رسول خدا تبسم نمود و فرمود: پیرزنان اول جوان می شوند سپس به بهشت می روند. هن ابکارا
پیرزن از این سخن خوشحال و مسرور گردید. (لطايف الطوایف ص 21)
در شوخی و مزاح نیز کلمات زننده و رکیک به چشم نمی خورد.
چرا که خلاف ادب انسانی است. و اگر سخن بذله ای با چاشنی کلمات زننده و زشت بازگو شود در شنونده اثر عكس خواهد داشت و چه بسا که او را دلگیر و ناراحت کند و طبیعی است این امر مورد رضای خدا و پسند انسانهای حکیم وسلیم نخواهد بود.
ناگفته نماند که گرچه مزاح و خندیدن و خندانیدن دیگران امری پسندیده است، اما از مزاح بسیار وخنده زیاد نیز نهی شده است. زیرا موجب غفلت انسان از یاد خدای تعالی و سختی دل می گردد.
امام صادق (ع) در این زمینه می فرماید :
«شوخی بسیار آبرو را ببرد و خنده بسیار ایمان را به یک سوپرتاب کند».
اصول کافی ج 4 ص 448. 👈ادامه
https://eitaa.com/dastan_latifeh/20
https://eitaa.com/dastan_latifeh