ایجاد انگیزه برای نوشتن در کودکان و نوجوانان (۲)
استفاده از چیزهای روزمره:
-از کودکتان بخواهید درباره اشیای ملموس بنویسد، مثلاً گلدان گوشه اتاق یا میز یا کاغذ پارهٔ که وسط اتاق افتاده است.
-چیزهای متفاوت در دیدرسش قرار دهید و او بخواهید شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را بنویسد.
-از او بخواهید پابرهنه روی چمن‌ها راه برود، دراز بکشد و به شرشر آب، خواندن پرندگان، صدای باران و.... گوش بسپارد. لحظه‌ای بیندیشد و بعد درباره احساسش بنویسد.
-پرسشگری درباره یک موضوع: بگذارید، پرسش‌هایی درباره یک موضوع طرح کند، پاسخ آن را کنارش بنویسد. احتمالاً جابه جا کند و متن را بخواند.
-دستور تهیّه یک غذا، شیرینی یا کاردستی را بنویسد.
-درباره یک روز خوب در مدرسه بنویسد.
-در مورد یک موضوع اطلاعات جمع کند.
-آن چه را در راه مدرسه می‌بیند، بنویسند.
-موضوع "همسایه‌های ما" انگیزه خوبی برای نوشتن است. کودکان و به ویژه نوجوانان، چیزهایی از همسایه‌هایشان در ذهن دارند که از بازگوکردن آن لذّت می‌برند.
- سرگذشت کسی را که در فامیل به او احترام می‌گذارد، بنویسد.
خواندن شعر:
خواندن شعر می‌تواند انگیزه خوبی برای نوشتن باشد. نوشتن صفت یا صفت‌ها برای یک اسم، کنش برای آن، واژه‌های هم وزن و هماهنگ، انگیزه خوبی برای نوشتن ایجاد می‌کند.
-به کودکتان بیاموزید که شعر گفتن کار سختی نیست.
-شعر را با احساس و بلند بخوانید و از کودک بخواهید احساس و اندیشه‌اش را درباره آن بنویسد.
-شعری در اختیار کودک قرار دهید تا حسّی را که از خواندن آن پیدا می‌کند، بنویسد.
- نوشتن به نثر یک شعر روایی، معمولاً انگیزه خوبی برای نوشتن است.
اجرای برنامه صندلی داغ:
برای آشنا شدن با نویسندگان، شاعران، هنرمندان و دانشمندان، از کودک بخواهید تا نقش او را به عهده بگیرد و اطلاعات لازم درباره آن شخصیت را گردآوری کند و بنویسد.
خاطره نویسی:
کودکتان را در حالتی کاملاً آزاد و راحت با چشم‌های بسته، به دوران گذشته زندگی‌اش ببرید: نخستین روزی که به مهدکودک رفت، خاطرات پیش از دبستان، نخستین روز دبستان، خاطرات دبستان و.... از او بخواهید دورترین خاطره‌اش را به یاد آورد و بنویسد. نوشته‌هایش را مرتب کنید و برایش کتاب "خاطرات من" را بسازید.
-نظرش را در مورد خودش بنویسد. ویژگی های جسمی و روحی خود را روی کاغذ بیاورد.
-اگر خاطره بدی دارد، دلش می خواست آن خاطره چگونه باشد، تا خوشش بیاید.
-از پدر و مادر، دوستان و دیگر آشنایان بخواهید خاطراتی را که از کودکی او دارند، نقل کنند و خودش آن را بنویسد.
-پدر و مادر، خواهر یا برادرش نظرش را درمورد او بگویند.
ایجاد فرصت برای گسترش تخیّل:
-"جان بخشی" به اشیا یکی دیگر از انگیزه‌های نوشتن است.
-از کودکتان بخواهید فکر کند وقتی از اتاق بیرون برود، صندلی یا تخت چه می گویند؟ درباره‌اش بنویسد.
-گفت وگوهایی بین مردم دو زمان مختلف بنویسد.
-از کودکتان بخواهید با بازیافت، یک کاردستی به دلخواه خود درست کنند و سپس داستانی واقعی یا تخیلی بنویسند درباره "آن چه من ساخته ام"
چند نکته:
_برای کودکتان، هنگام نوشتن، فضای آرام و تمرکزدهنده به وجود بیاورید.
-حتماً به او فرصت بدهید نوشته‌اش را بخواند. خود این کار برای نوشتن ایجاد انگیزه می‌کند.
-وقتی کودک نوشته‌اش را می‌خواند، به او آموزش ندهید. نکاتی را که می‌خواهید به او بیاموزید در جلسه دیگری بدون ارتباط با نوشته‌اش آموزش دهید.
-توجّه داشته باشید که در نوشتن، جرئت قلم روی کاغذ گذاشتن بسیار مهّم‌تر از درست نوشتن است. پس ایراد نگیرید و تشویقش کنید.
dastannevis.com