ما به برکت روح از او آفریده شده ایم. این مراتب از ناحیه ی خدای متعال باید تنزل بکند تا یک موجود بتواند این ظرفیت را پیدا بکند؛ تنزل اول روح است. تنزل یعنی چه؟ مثال: گاهی شخص می خواهد با یک بچه ی یک ساله حرف بزند، ممکن است دانشمند هم باشد ولی انقدر خودش را می آورد پایین که حتی ادا و اطوار بچگی را هم از خودش در می آورد. تنزیل نه اینکه موجود آن حقیقت و اصل خود را ازدست بدهد و کوچک بشود. با حفظ اصل و نتیجه ی خودش، خودش را در یک حجابها و محدودیت هایی قرار می دهد و آن وقت ظهورات خاص دارد. و این موجود که روح اسمش را گذاشته است و فرمود روحی و از جمله تنزل هایش می شود خلقت انسان. پس ما کجایی هستیم اول مخلوقی که تنزل پیدا کرده است ما با این واسطه مخلوق و خلق شده ایم. و خدای سبحان می فرماید: نفخت فیه من روحی حالا انقدر انسان خودش را تنزل داده که دیگر از آن سو فقط اسمی برایش می ماند و رنگ و بوی آن سویی را از دست می دهد و می شود اولئک کالانعام بل هم اضل. ببنید این حجابها و گناهان بر سر ما چه می آورد و ما را چه قدر هلاک می کنند. گاهی خود را وعده میدهیم که خدا الرحمن الراحمین است و میروم توبه می کنم ولی گناه فقط به یک عذاب نیست. تو یک سقوطی می کنی و در یک حجاب هایی می روی که دیگر بیرون آمدنت از این حجابها و ظلمت ها کار آسانی نیست. بعض گناهان ما را این طوری سیاه می کنند. و موقع وضو و غسل می باید به سر ظاهری توجه نکند و به باطن این توجه کند. چون او با این شستن می خواهد از این ظلمت ها بیرون بیاید و دوباره برگردد به اصل خودش و انا لله و انا الیه راجعون درباره اش تحقق پیدا کند. یک هجرت می خواهد. باید مهاجر الی الله شد. از این ظلمت ها بیرون آمد تا برسیم به آن حقیقت خودمان و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله 📚 استاد سعادتفر @davat_namaz