بحث پیرامون سرّ طهارت به اینجا رسیدیم که ما جلوه ی ذات حق هستیم و از او جدا نیستیم. ولی چرا ما این حضور و نزدیکی را درک نمی کنیم؟ اشکال کجاست؟ هو معکم این ما کنتم را چرا ما درک نمی کنیم؟ این مطلب گفته شد که آنچه مانع است و نمی گذارد ما حضور را داشته باشیم چیزی جز خود ما نیست. و این حجابها از خود من است که نمی گذارد این قرب و نزدیکی را احساس کنم. پس وقتی حجابها از خود من شد و مانع خود من است. انسان باید اول حجابها را بشناسد و بعد در صدد رفع آن بر بیاید. گفته شد که برای رفع این مانع خدای سبحان یک نصیحت به ما کرده است. در سوره ی مبارکه سبا آیه 46 : قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّـهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ گفته شد که این آیه با تعبیرات خاصی آمده است. یعنی: فقط یک دستور العمل کافی است تا انسان را نجات بدهد. و آن این است: أَن تَقُومُوا لِلَّـهِ اگر انسان برای خدای عز و جل قیام بکند، این قیام لِلّه سبب می شود که حجابها برداشته شود و حضور را به مرحله ی ایمان برساند. 📚 استاد سعادتفر #پنجشنبه #طهارت @davat_namaz