*دیگه از خیر خبری نیست!* ومن یعظم حرمات الله فهو خیر عند رب ، خدا از ما 🌿تعظیم شعائر و 🌿 تعظیم (حرمت الله) حرمات الله را خواسته است. درباره تعظیم شعائر فرمود از تقوای قلب است ، اما اینجا می گوید تعظیم حرمات الله خیر (بهتر) است از آن تعظیم شعائر ، چرا ؟ چون حرمت الله ذاتی است و تعظیم شعائر ذاتی نیست. پس می فرمایند اگر تعظیم شعائر را از ما خدا خواسته است، به خاطر تعظیم حرمت الله هست که انسان به تعظیم حرمت خدای متعال برسد یعنی اگر من مثلا اذان را شنیدم و این شعائر را تعظیم نکردم در واقع تعظیم حرمت الله نکردم حرمت خدا را پاس نداشتم و بعد میفرمایند اگر کسی تعظیم حرمات الله کرد این خیر عند رب ، این خیر است برای او نه اموری که انسان خدا نکرده دست از تعظیم حرمت بردارد به آنها متوسل بشود. برعکس آنها یعنی اگر انسان در وقت نماز این صدای حی علی الصلوه را شنید اعتنا نکرد نه تعظیم شعائر کرده است و نه تعظیم حرمت الله بعد به هر کار دیگری که رو بیاورد قرآن میگوید برای او دیگرخیر نیست، حالا اگر کاسب بازار است و دارد تجارت میکند این تجارت بعد از این دیگه برایش خیر نیست و خیر، ببینید غیر از آن مال و امر مادی آن هست این مال دیگه برای او خیر ندارد خود انسان ، فرزند انسان با این مالی که خیر ندارد تغذیه کند او هم خیر پیدا نمیکند یا هر عمل دیگری . ببینید امام صادق علیه السلام وقتی اذان را میشنود حتی خط را به آخر نمیرساند، بلند میشود چون به آخر رساندن این هم دیگه خیر ندارد . پس تعظیم شعائر الله از تقواست ، پس عدم تعظیم میشود عدم تقوا ، و عدم تقوا می شود معصیت و گناه و سقوط از آن درجه عدالت، معصیت که آمد سقوط است دیگر! *استاد سعادت فر* @hobbenamaz