*رفع حجاب ها و فلاح * انسان در نماز ، موفق می شود حجاب های ظلمانی را خرق کند! اشتغالاتی که انسان دارد، رذایلی که دارد همه از آن حجاب های ظلمانی هستند. قرآن می فرماید اقم الصلوه لذکری، پس نماز یاد حق است. اگر انسان به نیت و قصدِ یاد حق نماز را شروع کند و در حین نماز، خود را با اشتغال به خود یا دیگران مشغول کند نماز را تبدیل به یاد غیر حق کرده و یکی از بزرگترین لغزش هاست. خود اینها از حجاب های ظلمانی است تا وقتی دل به این حجاب ها آغشته است از این گرفتاری ها دارد! اما سالک میخواهد با نماز این حجاب ها را از خود بردارد. وقتی در نماز انسان متوجه شد یاد حق را به غیر حق تبدیل کرده چون گاهی واقعا اختیاری نیست، بلافاصله خود را برگرداند و به خودش متذکر شود که من نباید در نماز یاد خدا را به غیر تبدیل کنم و با ممارست بر این (بلافاصله خود را برگرداندن) کم کم فرد می تواند بر خود مسلط شود. بعد از کنار رفتن حجاب های ظلمانی و بعد حجاب های نورانی (درمورد حجاب های نورانی اینجا صحبت نمیکنیم) سرانجام شخص موفق میشود خود را نبیند! در بحث فنا فی الله یا سجده معنایش این نیست که فرد خود را نابود کند بلکه منظور خود را ندیدن است وگرنه در نابودی که کمال نیست، گاهی انسان خود را می بیند و فقر را هم می بیند گاهی انسان خود را عین فقر می داند اینجا خود را ندیدن است!! *استاد سعادت فر* #من_و_اذان_نمازم @hobbenamaz