کشفیاتم من وجودم محدوده! جسم و روحم محدوده! قدرت های ظاهریم از شنیدن بگیر تا ....هم همینطور! بنابراین علمی که میتونم به همه چیز پیدا کنم هم محدوده! من قطره ای از دریای وجودم یک قطره در مقابل دریا چقدر می تونه عرض اندام کنه؟ من مرتبه ای از وجود نامحدود خدایم هستم پس موقع توجیه نماز باید اقرار کنم که خدایا فقط تو هستی که عالم بر غیب و شهادتی و احدی بر این غیب احاطه نداره و نمی تونه داشته باشه چون تنها ذاتی که نامحدوده و حد نداره تو هستی! یاد سوره بقره افتادم که اولین نشانه های ایمانی که خدا ذکر کرده یومنون بالغیبه ! آنهایی که به غیب ایمان دارند و او را عالم به غیب می دونند.پس منم با اولین صفت ایمانی موقع نماز حواسمو جمع میکنم که او به پیدا و پنهانم آگاهه پس با ادب و حضور در مقابلش بایستم و بندگی کنم. قربون عالم الغیبی خدا برم که چه ها ازم میدونه ولی نمیگذاره کسی خبردار بشه! کاش به حق این اسم شریف جانم به حضور مدامش مزین شود.. و چه لذتی بالاتر از همنشینی با او...💖 ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما @hobbenamaz