🍂 🔻 نوشتم تا بماند روزنوشت های آیت الله جمی امام جمعه فقید آبادان •┈┈••✾•🍃🌺🍃•✾••┈┈• 59/8/3 ✍ دیروز جوانی سؤال کرد که من در بیمارستان طالقانی عده زیادی از شهدا را جابه جا می کردم. در حال جابه جایی، ملافه از روی یکی از آنها کنار رفت. زنی بود. چشم من به محل زخم که در بدنش بود، افتاد. آیا برای من گناهی نیست؟ ببینید در این بحران و حال وانفسا که این جوان شب و روزش صرف خدمت در امور جنگی است، تا این درجه مراقب رعایت احکام الهی است خداوندا، این عزیزان را سالم و موفق نگه دار. آمین ✍ امروز هم یکی از همین جوانان سؤال می کرد که من کفاره دو روز روزه بدهکارم. اگر در این گیرودار کشته شوم، خداوند مرا می بخشد؟ من با خود حدیث نفس کردم که آیا با داشتن این نوع جوانان مؤمن، باز ما در این جنگ شکست می خوریم؟ ✍ حدود ساعت یک، به اتفاق آقای مزارعی و فرزندانم مهدی و محمود مشغول صرف ناهار شدیم. برادرم رسول، ناهار برای آقا سید جواد حبیبی برده و همان جا ناهار را صرف می کند. ✍ خبر های ساعت ۲ رادیو تهران را گوش دادم که از جانبازی و فداکاری مدافعان جان به کف خرمشهر و آبادان خبر می داد. کمی خوابیدم. ✍ ساعت 4 بعد از ظهر است. آقای حاج شیخ عبدالله محمدی آمدند. معلوم شد از هنگ ژاندارمری (اتاق جنگ) کسی آمده. به دیدار سرهنگ حسنی سعدی - فرمانده عملیات - رفته بودند. ایشان هم مژده دادند که وضع خرمشهر از دیروز بهتر است و نقل کردند که الان نیروها داشتند به جبهه خرمشهر می رفتند، با شور و شوق و روحیه عالی. من جمله جوانی تازه سال با بدنی ضعیف که از خارج آبادان و خرمشهر آمده بود، با شور و هیجان، آماده حرکت به طرف خرمشهر [بود]. به او گفتم که شما با این حال برایتان خیلی سخت است و در معرض خطر هستید. گفت: من برای شهادت آمده ام. با نشاط هر چه بیشتر به سوی جبهه حرکت کرد. آن کس که تو را شناخت، جان را چه کند کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂