هدایت شده از مهدی دهبان
🔺حضرت عباس: حیات ما به حیات حسین بسته است: فقام إليه العبّاس بن عليّ‌ أخوه، و عليّ‌ ابنه، و بنو عقيل فقالوا له: «معاذ اللّه و الشّهر الحرام، فماذا نقول للنّاس إذا رجعنا إليهم، إنّا تركنا سيّدنا، و ابن سيّدنا، و عمادنا، و تركناه غرضا للنّبل، و دريئة للرّماح، و جزرا للسّباع، و فررنا عنه رغبة في الحياة، معاذ اللّه! بل نحيا بحياتك، و نموت معك، فبكى و بكوا عليه، و جزّاهم خيرا. ثمّ‌ نزل - صلوات اللّه عليه -. أبو الفرج، مقاتل الطّالبيّين، / ٧٤-٧٥ 📚اليقين باختصاص مولانا علي عليه السلام بإمرة المؤمنين ؛ النص ؛ ص324 پس از اینکه امام حسین علیه السلام در شب عاشورا فرمود: بروید... عباس برادرش علی اکبر پسرش و فرزندان عقیل بلند شدند و گفتند: پناه برخدا! در ماه حرام! به مردم چه بگوئیم اگر برگردیم؟ ما آقای خود را رها کنیم؟ آقای ما فرزند مولای ما است و ستون و تکیه گاه ماست او را رها کنیم؟ ما او را در معرض تیر و نیزه تنهایش بگذاریم؟ در میان وحشی ها رهایش کنیم؟ فرار کنیم برای زندگی بیشتر؟ پناه بر خدا! 💢ما به حیات تو زنده ایم و با مردن تو می ميريم💢 امام حسین علیه السلام اینجا گریه کرد و همه برایش گریه کردند.... به کانال ما بپیوندید https://eitaa.com/dehban_ir