روح الله، روح الله است
زمانی که آیتاللّه میرزا محمدعلی شاهآبادی که از حکما و عرفای عصر خود بودند و سمت استادی امام را داشتند از دنیا رفتند ، شاگردان ایشان که جهت دهنده افراد با تقوا در بازار بودند افراد را به طرف امام هدایت می کردند.
یکی از آنها که من از نزدیک آشنایی داشتم حاج آقا ضرغامی از شاگردان آیتاللّه شاه آبادی بود. وقتی از زمان پیدایش و ظهور امام خمینی پرسیدم، وی اظهار داشت: من از آقا روحاللّه تقلید میکنم. گفتم:
علتش چیست؟ بعد این قضیه را نقل کرد و گفت: آقا روح اللّه تابستان ها که هوا گرم بود بیشتر به تهران می آمدند. یک روز تمام مریدان آقای شاهآبادی جمع بودند، منتظر ایشان که بیاید و نماز جماعت بخواند. حاج آقا روحاللّه هم بودند. یک مقدار دیر آمدند. عدهای از افراد متشخص هم نظیرآقا روح اللّه منتظر بودند.
زمانی که آقای شاهآبادی آمد، به او گفتند:
آقا دیر تشریف آوردید. ایشان نگاه عمیقی به ما کردند و گفتند که من بارها گفته ام که اگر دیر کردم، حاج آقا روحاللّه را برای نماز بگذارید. ایشان روحاللّه است، روح خداست.
منبع:
خاطرات اسدالله تجریشی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، 1386، ص16
https://eitaa.com/dehban_ir