🔶جمله" الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ" از بديع ترين بيانات قرآنى است‏ مرحوم علامه طباطبایی ره و جمله:" الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ" از بديع‏ترين بيانات قرآنى است، چون كلمه" حق" را مقيد به كلمه" من" كرده كه بر ابتدا دلالت مى‏كند و هيچ حرف ديگرى اين معنا را نمى‏رسانيد، مثلا اگر مى‏فرمود:" الحق مع ربك، حق با رب تو است"، نه تنها آن معنا را نمى‏رسانيد، بلكه بويى از شرك در آن احساس مى‏شد، يعنى ممكن بود كسى خيال كند كه‏خداى تعالى و حق، دو موجود باهمند و نيز بويى از عجز از آن احساس مى‏شد، چون ممكن بود كسى خيال كند كه خداى تعالى به خودى خود ناتوان است و حق او را يارى مى‏كند. نكته‏اى كه از كلمه" من" فهميده مى‏شود اين است كه در عالم آنچه حق است و هر قضيه و حكمى كه داراى واقعيت مى‏باشد، هر چه بوده و هر قدر هم كه بديهى باشد، همچون قضيه:" عدد چهار زوج است" و" عدد يك نصف عدد دو است" و ... بديهى و ضرورى مى‏باشد، بالآخره انسان آن را از خارج گرفته، يعنى از واقعيت هستى اخذ كرده است و واقعيت خارج، همه‏اش وجود و وجود همه‏اش از ناحيه خداى تعالى است، هم چنان كه خير همه‏اش از او است، و به همين جهت است كه از صفات خداى تعالى است كه:" لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْئَلُونَ" «1»، پس غير او هر عملى بكند، وقتى بازخواست نمى‏شود كه عملش حق باشد. و اما فعل خداى تعالى چون از مقوله وجود است، قهرا صورت علميه‏اش جز حق نمى‏تواند چيز ديگرى باشد. ساده‏تر بگويم: فعل خدا دو جور نيست تنها يك جور است آن هم حق. 📚ترجمه تفسير الميزان، ج‏3، ص: 335 🏠https://eitaa.com/deraiat