💢همیشه و در پس چنین حادثه‌هایی، حراف‌های پشت کیبورد و به دور از آتش معرکه، می‌نویسند که "آبروی جبهه مقاومت رفت"... کدام آبرو؟! آبرو زمانی می‌رود که تفنگ‌ها زمین گذاشته شود و دست‌ها به نشانه‌ی تسلیم بالا رود. آبرو برای مسلمانان در تاریخ معاصر، از فریادهای نواب صفوی و مدرس شروع شد؛ آبروی اصلی را خمینی به ما داد. آبرو یعنی در لبنانی که پیش از انقلاب، شیعیانش در اقلیت بودند، امروز حزب‌الله قدرت‌نمایی می‌کند. آبرو یعنی در عراقی که حرم مولا علی را با گلوله‌ی تانک می‌زدند، امروز شیعیانش با موشک، آمریکایی‌ها را به درک می‌فرستند. آبرو یعنی در یمنی که عبدالله صالح‌اش از صدام در جنگ با ایران پشتیبانی می‌کرد، امروز پهپاد بلند می‌شود و در تل‌آویو و در نزدیکی سفارت آمریکا منفجر می‌شود. آبرو یعنی ایران بزرگ که روزگاری متحد استراتژیک آمریکا بود، اسرائیل را پهپادباران و موشک‌باران می‌کند و اسرائیل از پاسخ نظامی، فرار می‌کند. آبرو يعني جمهوري اسلامي ايران، بزرگترين دشمنِ بزرگترين جنايتكاران تاريخ است... کور باد چشم نزدیک بین!