ماجرای ترور بیولوژیک نادر طالبزاده
🔺ترور بیولوژیک یکی از راههای خاموش، برای خفه کردن صدای معترضان و حذف فیزیکی آنان است؛ اگر نگاهی به شاخصه اصلی افرادی که اینگونه در کشورمان و دیگر کشورها ترور شدهاند بیندازیم، یک وجه مشترک میان همه این افراد میبینیم و آن ضد صهیونیستی بودن افراد است.
🔹تاریخ رژیم صهیونیستی از روز اول تاکنون با ترور عجین بوده و کسی از شنیدن ترور شخصیتی سیاسی یا مذهبی چه در داخل مرزهای فلسطین اشغالی و یا در هرجای جهان تعجب نمیکند. با این حال تاکنون کمتر به ترورهای بیولوژیک که بارها توسط موساد مورد استفاده قرار گرفته، پرداخته شده است.
🔹استفاده از سموم مرگ آور و خطرناک که با تأثیر منفی بر روی ارگانهای مختلف بدن مرگی تدریجی، سخت و دردآور را به همراه دارد، در موساد و شبکه های اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی رواج دارد.
🔹از میان برداشتن مخالفان سیاسی بخصوص فعالان فلسطینی از طریق خوراندن، تزریق و روشهای دیگر انتقال سم، یکی دیگر از جنایات رژیم صهیونیستی است که توسط کارشناسان و برخی رسانهها تا حدودی پرده از اسرار آن برداشته شده است.
🔻 نادر طالبزاده مستندساز و فعال در عرصه دیپلماسی انقلابی در این باره از ماجرای سرفههای خونی و چمدان مسموم می گوید؛ که خود گویای بسیاری از مطالب درباره نحوه ترور وی است:
⚠️ یک سال و نیم پیش با گروهی از لبنان برای راهپیمایی اربعین به عراق رفتم. که چمدان من را از هتلی که در نجف بودم از میان صدها چمدان برداشتند و 5 الی 6 روز بعد در کربلا نصف شب تحویلم دادند. لپ تاپ من را خالی و بررسیهای کامل را انجام داده بودند. از همان روز که چمدان را تحویل گرفتم حالم بد شد؛ اما متوجه این ماجرا نبودم.
🔸همه اطلاعات لپ تاپ من را خالی کرده بودند. ساعت 3:00 نصفه شب دو مامور از حراست یکی از حرمها آمدند؛ آن هم در خانهای که مهمان بودم. آدرسی دادند که به فلان جا برو و چمدانت را تحویل بگیر. من هم اصلا فکر نمیکردم چمدانم چیزی شده باشد یا آن را آلوده کرده باشند. لپ تاپ خود را به بچههای سپاه دادم و گفتند که دیگر به آن دست نزن. بعدها با دکتر علی کرمی که متخصص بیوتروریست است، وقتی صحبت کردم من را به این مسائل آگاه کرد. که چه اتفاقی افتاده است.
🔸متاسفانه چون در آن زمان چمدان را برای آزمایش ندادم و تا مدتها هم نمیدانستم که ممکن است این حال بد من ارتباطی به چنین تروری داشته باشد. حالا نمیخواهم وارد جزئیات شوم؛ اما باید این نکته را از جهت بگوییم، که برای دیگران نیز این اتفاق رخ ندهد و آگاهی لازم در میان آنها ایجاد شود.