💠 پرتگاه خطرناک سیاست 📌 نقد حکومت دینی با محوریت جمهوری اسلامی نیز دیگر مساله‌ای است که در سخنرانی‌های رمضانی مورد توجه قرار گرفته است. طبق نظر آقای سید ضیاء مرتضوی مدل سیاست‌ورزی خلفا و به طور کلی سلسله اموی، سیاست‌ورزی بر اساس نتیجه‌گرایی بوده که هیچگاه اخلاق را در درون خود نهفته نمی‌بیند؛ این در حالی است که سیره امیرالمومنین(ع) عمل به اخلاق و عدم توجه به نتیجه امور است. ایشان در نهایت از این امر اینگونه نتیجه می‌گیرد که پس اصلا در واقع اخلاق با سیاست جمع نشده و سیاست به تنهایی می‌تواند تمام موازین اخلاقی را زیر پا بگذارد. 📌 در مورد این دیدگاه باید اذعان کرد که نظر ایشان ملقمه‌ای از 3 نظر سکولاریسم(عدم دخالت دین در سیاست)، کثیف‌بودن فضای سیاست و برتری اخلاق بر دین است. ایشان هیچگاه از این مساله سخن نمی‌گویند که اگر دین امیرالمومنین(ع) او را به سمت شرکت در سیاست امر کرد و اخلاق او دستور دیگری داد، در تزاحم بین این دو چه اتفاقی می‌افتد. نگاه دوگانه‌ای که ایشان و امثال ایشان به دین و اخلاق یا دین و سیاست دارند، به طور کلی دچار اشکال مبنایی است چرا که در تعریف دیگر می‌توان سیاست را پاک‌تر از آنچه مطرح می‌شود، روایت کرد و برای دین و اخلاق و انسانی که متعهد نسبت به آنهاست، وظیفه‌ای نسبت به عرصه سیاسی جامعه در نظر گرفت. 📚 دیده‌بان اندیشه شماره ۲۶ 🆔 @didebane_andisheh