💢روش شناسی برداشت از روایات طبی؛ نقد درونی و نقد بیرونی حدیث ✔️دکتر یحیی میرحسینی، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه میبد 🔹افرادی که به‌طور افراطی در پی طب دینی هستند نگاهی غیرواقع بینانه و گاه تخیلی نسبت به تقدس احادیث دارند. باید به واقعیت جاری در مساله حدیث پرداخت و دانست که روایات معمولاً از جنس شفاهی بوده‌اند که با فاصله زمانی و مکانی کتابت می‌شده‌اند. ممنوعیت کتابت حدیث در تاریخ اسلام از مهمترین عوامل فاصله افتادن بین شنیده‌ها و زمان نوشته شدن آن‌ها بوده است. روایات غیر متواتر ظنی الصدور هستند برخلاف قرآن که قطعی الصدور است. پس نقد و پالایش روایات ضرورت می‌یابد. 🔸رویکردهای سه‌گانه به روایات طبی: ۱-افراطی: پذیرش حداکثری روایات و عمل به مضامین آن؛ ۲-تفریطی: تردید در انتساب یا کارآمدی روایات طبی؛ ۳- اعتدالی: پذیرش احادیث پس از اعتبارسنجی سندی و دلالی؛ 🔹دستگاه انتقادی مبتنی بر علم «نقد متن»: ۱- نقد بیرونی (بررسی اعتبار و خلوص متن)؛در پی این خواهیم بود که آیا متن آنچه ادعا می‌کند هست یا خیر؟ ۲- نقد درونی (آزمون فهم و برداشت مخاطب)؛ یعنی پس از پذیرش اینکه متنی از معصوم صادر شده، حال بررسی می‌کنیم آیا آنچه از متن می‌فهمیم همان است که معصوم اراده کرده یا خیر؟ براین اساس نقد بیرونی بر نقد درونی تقدم می‌یابد، چراکه سرمایه‌گذاری بر متنی که از معصوم نیست عملی بیهوده خواهد بود. 👈 بیشتر بخوانید: yun.ir/oaydq •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚 هیئت اندیشه ورز دین، سلامت و سبک زندگی معاونت پژوهش حوزه علمیه خراسان ╔═🦋🌸════╗ @salamngo