🌱 عنوان آیه : 2 نوع مجازات برای نسبت دهندگان دروغ به خداوند🌱 یونس/ 69-70 قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ : همانا كسانى كه بر خداوند دروغ مى‏بندند دچار دو نوع مجازات میشوند: 1️⃣ لا يُفْلِحُونَ ⬅️ رستگار نمى‏شوند(يعنى عاقبت خوبى نخواهند داشت) 2️⃣ متاعٌ فِي الدُّنْيا ثُمَّ إِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذابَ الشَّدِيدَ بِما كانُوا يَكْفُرُونَ ⬅️ اين تمتع و بهره‏گيرى دوام و بقايى ندارد و عذاب سخت الهى در انتظار آنها است. 💦 نکته اخلاقی : پیش روی انسان یکی از دو راه بیشتر نیست: 1- اختیار آخرت بر دنیا: آخرت را هدف قرار دادن و دنیا را مقدمه آن گرفتن 👈 باعث فلاح و رستگاری است. 2) اختیار دنیا بر آخرت : دنیا را هدف قرار دادن و آخرت را به کلی انکار کردن 👈 باعث خسران و عذاب شدیدی میشود. کسانی که به خداوند دروغ میبندند و دنبال متاع دنیوی هستند دنیا را بر آخرت ترجیح داده اند و مورد خطاب این آیه مذکور قرار میگیرند. ✍️ مال دنيا سه خاصيت بارز دارد: ♦️1) مَتٰاعٌ إِلىٰ حِينٍ => متاع بودن دنيا تا مدتی معین است ابدی و همیشگی نیست. ♦️2) مَتٰاعٌ قَلِيلٌ => متاع دنیا قليل است و چندان قابل اعتنا نيست كه وابستگى به آن داشته باشيم و شخصيت والاى انسانى را با اين كالاى كم ارزش پيوند دهيم. ♦️3) مَتٰاعُ الْغُرُورِ => دنيا متاعى است كه باعث فریب و لغزش و گمراهى انسانها مى‌شود. ✨ یکی از علل رستگار نشدن آدمیت => دنیا گرایی و دنیا طلبی است. 🌺 ابن ابي ‏الحديد مي‏نويسد: هنگامي که امیرالمومنین (ع) وارد کوفه شد به معاويه نامه‏اي نوشت و او را به بيعت دعوت نمود، معاويه پريشان حال گرديد و پاسخ نامه را به تاخير انداخت و در نهایت! معاويه به عمروعاص نامه نوشت و از او خواست که به شام بيايد تا در اين باره با وي مذاکره کند. هنگامي که نامه به عمرو رسيد، او با پسرانش در اين مورد مشورت کرد، عبدالله يکي از پسرانش به وي گفت: به نظر من در منزل بنشين و براي اين دنياي بي‏ارزش، حاشيه‏نشين معاويه مشو! که در کفر خدا با هم شريک خواهيد بود. اما محمد پسر ديگرش گفت: تو از بزرگان قريش هستي، مبادا جريان خلافت حکومت را با غفلت از دست بدهي! به شاميان ملحق شو و به دستياري آنها در مطالبه خون عثمان بکوش! عمروعاص گفت: عبدالله آنچه به صلاح دينم بود گفت ولي محمد صلاح دنيا را در نظر گرفت من در اين باره فکر خواهم کرد.سرانجام عمرو فريب دنيا را خورد و نزد معاويه آمد و با او به مذاکره پرداخت و گفت در جنگ با علی با تمام خطراتي که در بر دارد با تو همکاري کنم بگو چه امتيازي به من خواهي داد؟ معاويه گفت: آنچه تو بخواهي! عمرو گفت: مصر! معاويه گفت: من دوست ندارم اين حرف شايع شود که تو به خاطر دنيا به من پيوسته‏اي! عمرو گفت: «دَعْنِي عَنْک» اين حرفها را کنار بگذار! و بالاخره بين معاويه و عمرو عاص قراردادي امضاء گرديد که عمرو با معاويه همکاري کند.[1] 💢امیرالمومنین(ع): غُرورُ الدُّنيا يَصرَع => فريب دنيا [آدمى را] به خاك مى‌افكند.[2] 📚 پی نوشت : 1)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 2 ص 61 تا 65 2) غرر الحكم حدیث 6387 ༺🦋 ¦⇢ @dokhtarane_Mohammadabad