⭕️ بحران اخوان و شکست در آزمون اخلاق!!
✍️ عصام تلیمه
🔸 بخش اول
🔹عربی۲۱: برای جماعت بزرگی مانند
#اخوان المسلمین، تجربه یک مشکل یا یک بحران، تعجبآور نیست، زیرا اقتضای نهادهای بزرگ از نظر تعداد و تاریخ چنین است، اما بزرگترین مشکل و بحرانی که نیاز به یک موضعگیری دارد، چه از سوی عقلای داخل تشکیلات و چه از سوی دوستداران خارج از آن، این است که گروهی از این جماعت در آزمون اخلاقی شکست بخورند.
🔹پیش از این در یادداشتهایی گفتم که ماجرای اخیر اخوان بدون شک دیر یا زود به پایان میرسد، اما بحران هنوز تمام نشده است، زیرا بحران ابعاد دیگر مهمتری از ماجرای جماعت و کسانی که آن را رهبری میکنند، دارد؛ ابعادی مهمتر از اینکه چه کسی برای این رهبری و این مناصب محق و شایسته است. من دغدغه پیروز و مغلوب در این ماجرا را ندارم، زیرا بحران در اینجا به پیروز اخلاقی و همچنین مغلوب اخلاقی مربوط میشود.
🔹دعوا میان دو جناح یا دو گروه از جماعت است، صرف نظر از اندازه هر یک از آنها، و اینکه چه کسی برتری دارد و چه کسی ندارد، زیرا همانطور که گفتهام این یک دعوا درونسازمانی است که برای بسیاری از مردم اهمیتی ندارد، بلکه آنچه برای تودههای پیرو جماعت و حامیان آن مهم است، آزمون
#اخلاق است؛ آزمونی که نشانههای شکست هولناک برخی از کسانی که پرچم اخلاق را تا زمانی که برای آنها موجودیت و موقعیتی سازمانی به همراه داشت، برمیافراشتند، و چون اخلاق بر دوششان سنگینی کرد و مانعی برای دستیابی به دستاوردهایشان شد، از «تظاهر» به آنها دست کشیدند، زیرا کسی که (حقیقتا) جامه اخلاق را تن کند، به راحتی نمیتواند آن را رها کند، مگر اینکه (تنها) حجابی باشد که خود را بین مردم پنهان کند، اخلاق رفتاری است که از صاحب آن جدا نیست، چه در جنگ و چه در صلح، چه با نزدیکان و چه با غریبهها و چه با دشمن و چه با دوست.
🔹روشن است که اخوان سازمانی است که برای کسانی که به آن ملحق میشوند شرایط و مشخصاتی را تعیین میکند که اولین آنها «اخلاق پسندیده» است و اخوان از آغاز نمیپذیرد کسانی که اخلاقی ناپسند دارند وارد آن شود. در بحران اخیر سطحی از بیاخلاقی به نمایش گذاشته شد که میتوانست پنهان بماند، اما متأسفانه به شکلی بیپرده بروز پیدا کرد و باعث شد مردم با نگاهی متفاوت از آنچه پیشتر جماعت و تاریخچه آن را میدیدند، به آن بنگرند.
🔹این اقداماتی که هماکنون مردم آشکار و عیان میبینند، (همان برخوردهایی است که پیش از این) با مخالفان درون سازمان و یا مخالفان برخی از رهبران آن انجام میشد، در اختلافاتی که نمیتوانست برای خدا باشد، بلکه صرفاً شخصی بود، اما کسانی که درگیر این دعواها بودند با این توجیه که به نفع «دعوت» است، بر آنها سرپوش میگذاشتند. اما اکنون دعوا میان دو طرفی شکل گرفته که پیشتر هر دو در یک طرف بودند، و یکی از این دو طرف به گونهای به میدان آمده که هر اخلاق و هر رفتار تشکیلاتی را زیر پا میگذارد، خود مردم را از چنین سلوک و رفتاری نهی میکرد، اما وقتی دعوا او را به نیستی میکشاند و میبیند بدون چنین رفتاری دیگر آیندهای نخواهد داشت، همه این اعمال بدون قید و شرط اخلاقی حلال میگردد.
🔹رفتار این طرف در زیر پا گذاشتن اخلاق در این اختلاف به جایی رسید که یکی از برجستهترین رهبران اخوان در مورد آنها نوشت: «آنها برای رضای خدا به من تجاوز کردند»؛ منظور او رفتاری است که برخی نسبت به او و دیگران انجام میدادند، از هتک حرمت و مباح شمردن آبروی آنها و آبروی هر کسی که میخواست اینان را از کیک اخوان و به طور خاص رهبری آن محروم کند. اینها رفتاری نیست که زاییده امروز باشد، بلکه این عضو ارشد اخوان و دیگران شهادت میدهند که پیشتر نیز با چشمان خود همین رفتار را از اینان میدیدند که چگونه برادرانشان را با آنکه علم به بیگناهی آنها داشتند، هتک حرمت میکردند، اما او تنها به اعتراض خاموش یا پنهانی بسنده میکرد، از ترس اینکه مبادا به آبروی او نیز لطمهای بزنند، اما هنگامی که او نیز در پیش روی آنها در معرکهای قرار گرفت، او را نیز هدف تیرهای خود قرار دادند و این همان چیزی است که برای دیگران و دیگران نیز اتفاق افتاده است.
🔹سالهاست که به هر عاقلی مینویسیم و هشدار میدهیم و میفرستیم که بزرگترین مشکل این گروه «تجاوز اخلاقی در نزاع و مباح شمردن هر وسیلهای است که به مقصود برساند»، حتی اگر به هزینه خود دعوت و جماعت یا شهدا و یا بازداشتشدگان باشد. وقتی آنها اموال را از جوانان مهاجرتکرده و خانوادههای بازداشتیها و شهدا دریغ میداشتند، استدلال آنها که آن زمان میخواستند با آن همه را بترسانند، این بود که میخواهند اموال را از معارضان با جناح مسالمتآمیز جماعت دریغ دارند، و این تهمتی بود که هیچ دلیل و پشتوانهای نداشت، بلکه خود دلیلی بود بر سقوط اخلاقی آنها.
@dolatedin