📢#‌فقه #کتاب_الطهارة #فصل_في_وجوب_تجهیز_المیت 📅۲۹ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه۸۷ 📚موضوع جلسه : 1️⃣مولا می فرماید که «تغسیل المیت واجب» و «علی المکلف» در تقدیر است و دو فرد موسع و مضیق دارد؛ یا مکلف، جمیع مسلمین است به نحو واجب کفایی یا خصوص اولیاء میت است؛ در اینجا نمی توان از اصالة الاطلاق بهره برد و اثبات نمود که مکلف موسَّع، مراد از خطاب است؛ زیرا اطلاق گیری در جایی است که عنوانی در خطاب ذکر شده است که فردی را شامل می شود اما اراده متکلم نسبت به آن فرد مشکوک است؛ مثلا مولا فرموده است: «اکرم الفقیر» و زید فقیر است اما معلوم نیست مولا او را اراده کرده باشد؛ در اینجا اصالة الاطلاق می گوید که اکرام زید واجبست. 2️⃣ادله ای که می فرماید تجهیز میت بر کافی ی مسلمین واجبست (بنا بر این که اطلاق این ادله پذیرفته شود) و ادله ای که می فرماید تجهیز میت بر ولی میت واجبست با هم تعارض ندارند بلکه مثبتین هستند.