#تجربه_من ۱۶۲ #فرزندآوری من مادری هستم که چهارتا بچه پشت سر هم دارم. دوقلو هام کلاس اول هستند. بعدی ۳ ساله و آخری ۴ ماهه... خونه ای که توش سه چهار تا بچه پشتِ همه، پدر اون خونه اگه اوایل اخلاق شمر هم داشته بعد از دو تا بچه، میشه استاد صبر و اخلاق، بعد سومی و چهارمی که دیگه هیچی..... چقدر مادر رشد معنوی میکنه، با اخلاق میشه، چقدر برکت مادی و رزق مادی سرازیر میشه تو خونه و همینطور رزق معنوی، اصلا میفهمم حتی همین دعواهای بچه ها و تو سر وکله هم زدناشون هم شیرین و ‌بامزه است. گاهی اوقات موضوعاتی رو که بچه هام سرش با هم دعوا میکنن رو می نویسم که بزرگ شدن براشون بگم، یکم بخندن. همین چند روز پیش بچه هام به اون کوچیکه تو بازی گفتن تو نخودی هستی، گفت من نخود نیستم، بعد هی بهش میگفتن تو لوبیایی، تو عدسی و سر همین چه دعواها که نشد!!! یا دیروز نوزادمون شروع کرد جیغ زدن، دیدم دستشو کرده لای موهاش، داره میکشه، هر کار میکردم ول نمی کرد و هی جیغش بلند تر میشد، بی انصاف بعد اینکه چندتا موشو کَند، بعد کوتاه اومد... 😢 دوران دانشجویی۴ واحد عرفان داشتیم . زندگی نامه عرفا رو خوندیم. همش تو ذهنم بود که چرا خدا زمینه رشد و خودسازی رو برای مردا فقط گذاشته، پس خانوما چی؟! اگه خانوما طلبه هم بشن باز باید ازدواج کنن و بچه داری و... نمی تونن مثل مردا ادامه تحصیل بدن و استاد عرفان پیدا کنن و ... ولی غافل از اینکه خدا یه خودسازی راحت و کیف‌ناک برا خانوما گذاشته که نگو... با هر حاملگی و زایمان، کلی اخلاقای رذیله از آدم گرفته میشه، بدون هیچ چله نشینی و ذکر و خودسازی ای! خیلی باحاله ! نه ؟!!! فقط کافیه به خدا اعتماد کنیم، توکل کنیم، همه چیز رو به خودش بسپاریم و با خیال راحت منتظر رحمتش باشیم، سنگ تموم میذاره واقعا... کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1