(۱۸۸۶ – ۱۹۱۸) - ملقب به باحثة البادیة - ادیب و فمینیست مصری و فعال اصلاحات اجتماعی و آزادی زنان مصر در ابتدای قرن بیستم در قاهره متولد شد. او دختر حُنفی ناصف بَک، حقوقدان، شاعر، استاد زبان عربی و یکی از بنیانگذاران دانشگاه مصر است. از ابتدای ازدواج در سال ۱۹۰۷ در استان فَیّوم زندگی کرد و به دلیل تأثیری که این استان بر روی او داشت نام «پژوهشگر بادیه/بیابان» را برای خود برگزید که از صحرای فیوم گرفته شده بود. ملک ناصف به عنوان اولین زن مصری شناخته می‌شود که برای آزادی زنان و برابری حقوق آن‌ها با مردان فراخوان داد و نیز به عنوان اولین دوشیزه مصری شناخته می‌شود که در سال ۱۹۰۰ توانست تحصیلات ابتدایی‌اش را به پایان برساند. او سپس توانست مدرک آموزش عالی‌اش را نیز بدست بیاورد. ملک حفنی در روزنامه الجریده مقاله می‌نوشت. سپس این مقاله‌ها را در کتابی بنام (النسائیات) جمع‌آوری کرد. او کتاب دیگری بنام «حقوق زنان» نوشت ولی پیش از آنکه بتواند این کتاب را تمام کند در ماه محرم سال ۱۳۳۷ هجری به بیماری آنفلوانزا مبتلا شد و در سن ۳۱ سالگی در منزل پدرش در قاهره درگذشت. او را در مقبره خانوادگی‌اش در «الإمام الشافعی» دفن کردند. اغلب نوشته‌های او در مورد تربیت دختران و مشکلات خانواده بود. در دوران او مصر درگیر نزاعی میان آزادیخواهان و طرفداران حجاب بود. @dr_ehsan1980 🔰