اگر این موارد و توی گفتار کودکت دیدی بهتره با پزشک مشورت کنی...
شش تا ۱۲ ماهگی: کودک هیچ صدایی تولید نمی‌کند یا با شما ارتباط چشمی برقرار نمی‌کند، اصوات صداداری مثل «اَه، اِه و اُه» را بیان نمی‌کند، در شش ماهگی به اسمش یا صداهایی که می‌شنود واکنشی نشان نمی‌دهد، در ۹ ماهگی غان و غون نمی‌کند یا در ۱۲ ماهگی کلمات منفردی مثل ماما یا بابا را نمی‌گوید.
۱۳ تا ۱۸ ماهگی: کودک برای نشان دادن چیزها به شما آنها را با انگشت نشان نمی‌دهد، کلمات جدیدی یاد نمی‌گیرد، تا ۱۸ ماهگی حداقل شش کلمه را یاد نگرفته است یا مهارت‌های زبانی را که قبلاً داشته از یاد برده است.
۱۹ تا ۲۴ ماهگی: تا ۲۴ ماهگی کودک به اعضای بدن اشاره نمی‌کند، نمی‌تواند دستورات ساده را دنبال کند، نمی‌تواند کلمات و رفتارها را تقلید کند یا تنها از کلمات منفرد استفاده می‌کند.
۲۵ تا ۳۶ ماهگی: تا ۳۶ ماهگی کودک شروع به استفاده از عبارات دو یا سه کلمه‌ای نکرده است، نمی‌تواند دستورات ساده را دنبال کند، نامنسجم صحبت می‌کند یا فهم صحبت‌هایش دشوار است.
اگر کودک لکنت زبان دارد، ضرورتاً به معنای وجود مشکلی نیست. لکنت زبان یک مرحلهٔ نرمال است، به ویژه از آن رو که توانایی گفت‌وگوی او با این سرعت در حال رشد است. گاهی کودک برای گفتن چیزی به شما آن‌قدر هیجان‌زده است که نمی‌تواند کلمات را با سرعت کافی بیان کند.
اما اگر لکنت زبان او پس از چهار سالگی ادامه پیدا کرد یا اگر به قدری شدید است که برای بیان کلمات به فکش فشار می‌آورد یا صورتش کج و معوج می‌شود با پزشک او در این مورد صحبت کنید. اگر لکنت زبان در یک کودک دبستانی بیشتر از شش ماه ادامه داشته باشد، بیشتر مدارس وضعیت کودک را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
@dralirezamoradi110