هدایت شده از اسماعیل فخریان
کربلای امام زمان انقلاب اسلامی سطح دین‌داری را آنقدر بالا برده که حتی آدم گنده‌های مدعی هم ممکن است در ادامۀ مسیر کم بیاورند. انقلاب به معنای واقعی دارد آدم‌ها را برای ظهور گلچین می‌کند. اینجا در انقلاب اسلامی، دارد خالص‌سازی الهی اتفاق می‌افتد. همه مجبورند «رو» بازی کنند، بالاخره باید خودشان باشند. کسی نمی‌تواند برای همیشه در زیر پوستِ «من خوبم»های دروغین قایم شود. انگار انقلاب ما، «کربلای» امام زمان است. عیار همه اینجا باید محک زده شود. اینجا همه چیز روشن می‌شود. زیر و روی انسان‌ها اینجا دیده می‌شود! شریف‌ها و بی‌شرف‌ها را انقلاب به همه نشان می‌دهد. راستگوها و بی‌عُرضه‌های دروغگو یکی یکی نشان داده می‌شوند. روزهایی بود که ملاک خوب و بد بودن، چقدر خوب و یا چقدر بد بودن، با علمای دین شناخته میشد و بس! اما امروز حتی خود علما هم خوب و بد بودنشان با انقلاب است! انقلاب حتی به انقلابی‌های قلابی هم رحم نمی‌کند، آنها را هم از پستوی عناوین و سِمَت‌های بعضاً گول‌زننده بیرون می‌کشد و به‌حساب‌شان می‌رسد. گویا انقلاب اسلامی ایران، آن بزرگ‌ترین غربال‌گاه خداست که بر پهنۀ زمین گسترانده شد تا زمین آماده شود برای: «ان الارض یرثها عبادی الصالحون». وقتی به این ۴۵ سال عمر انقلاب نگاه می‌کنم، می‌بینم آنانکه قلباً و عملاً با انقلاب نبودند، زندگی‌شان خراب شد. در این ماه پربرکت از خدا بخواهیم: «زندگی‌مان خراب نشود»، آمین. @fakhrian_ir