. 🍁معنای لغوی «یُؤمنونَ» 🍁                            ┄┅❅﷽❅┅┄ 🔸قال الله تعالی: 🍃«ذلک الکتابُ لاریْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ الّذینَ یُؤْمِنونَ بالْغیبِ و...»🍃 🍂«این کتابی که هیچ شکی در آن نیست هدایتی برای پرهیزکارانی است که به غیب ایمان دارند و ...»🍂 ✍یکی از موانع اندیشیدن و یافتن، حبس شدن ذهن در «تعریف» های موجود و عبور نکردن از تابوی تعاریف است. این امر یعنی «حبس شدن ذهن در تعریف» در زبان و واحد‌های زبانی یعنی «کلمات» نیز رخ میدهد و ارتباط معنای «اصطلاحی» کلمه با معنای «ریشه» آن کلمه قطع می گردد. ✍یکی از این کلمات، واژه عربی «یُؤْمِنُ» می باشد. این واژه از ریشه «أَمِنَ» به معنای «آرام شد، مطمئن شد، ایمن شد» است. اگر این ریشه بر وزن «أَفْعَلَ: أَأْمَنَ = آمَنَ» برده شود، به معنای «خود را در آرامش و اطمینان در آورد» یا «در حریم امن درآمد» یا «فضای آرام و امن را در خود آورد» است. به عبارت دیگر وزن «أفعَلَ» در این کلمه برای «متعدی» کردن بکار برده نشده است بلکه به معنای «داخل شدن در صفت یا حالت» استفاده شده است. ✍با این تعریف لغوی از «آمَنَ»، می توان «مُؤمِن» را از نظر لغوی «آرام گرفته، مطمئن شده» «خود را به حریم امن رسانیده» ترجمه کرد. ✍از این رو میتوان معنای اصطلاحی عبارت قرآنی «یُؤمنونَ بِالْغَیْبِ» را «به غیب ایمان می آورند» و معنای لغوی آن را «در حریم غیب آرام می گیرند» یا «به غیب مطمئن می گردند» دانست. 🗓 چهارشنبه ۲۴ بهمن ماه ۱۴۰۳ 🆔@e_ghalam