#مبانی_نظری
مفاهیم حوزه تزکیه
🔹
تزکیه: کارگران معدن در معدن طلا، یک قطعه سنگ و گل حاوی رگههای طلا را استخراج میکنند، و در کوره آتش میگذارند. حرارت بسیار زیاد آتش کوره، موجب میشود که رگههای طلا در خاک و سنگ مزبور «ذوب» شوند و قطرات طلا آرام از آن تودهی خاک و سنگ به درون بوتهی ذوب طلا بچکند. در زبان عربی، به این روند دریافت طلای تودهی خاک و سنگ در اثر حرارت زیاد «تزکیه» میگویند؛ فرایندی که از روند تصفیه بسیار سختتر و مهیبتر است.
🔹
تزکیه نفس: مسلماً هر جامعهای برای نجات و تعالی خود نیازمند تزکیه است و نفس افراد جامعه میبایست از کفر و گناه و رذایل اخلاقی و آلودگیهای نفسانی تزکیه شود. توضیح و تبیین این گزاره، لزوماً نیازمند استدلالهای پیچیده نیست بلکه هر انسان عاقل و منطقی قبول دارد که دروغ و تقلب و دزدی و ظلم و ستمی و تبعیض، شیرازهی زندگی اجتماعی را از هم میپاشد، و زندگی انسانها را تیره و تار میکند. در حقیقت تزکیه نفس با ابتلائات فردی و جمعی و همچنین فتنههای سیاسی اجتماعی رقم میخورد که به مثابه آتش کوره، تودهی خاک و سنگ معدن طلا را میگدازد و رگههایی طلای ناب درون آن را ذوب میکند و به درون ظرف گردآوری قطرات طلا میچکاند. این روندِ منتهی به نمایان شدن طلای وجود هرکس، «تزکیه» نام دارد.
🔸
تدسیه نفس: در زبان عربی متضاد مفهوم «تزکیه»، «تدسیه» نام دارد که به معنای پنهان یا مدفون کردن میباشد. چنانچه انسان، به عمل منکری مرتکب شود، با این اقدام، نفس خود را در معاصی مدفون و آلوده میکند یا به عبارتی علیه آن «دسیسه» میکند.
🔹
فلاح: رستگاری و سعادت اخروی را فلاح میگویند. فلاح از ماده فلح در اصل به معنی شکافتن و بریدن است و افراد رستگار، در حقیقت کسانی هستند که برای رسیدن به مقصد اعلی یعنی پیروزی و موفقیت ابدی، موانع را از سر راه خود برداشتهاند.
🔸
خیبة: ناامیدی و محروم شدن از رسیدن به نتیجه و دستاورد
🔹
زکات: به هر فعل و عملی که موجب تزکیه نفس شود، زکات میگویند.
🔹
زکاتِ نعمت: ادای حقاللهِ نهفته در هر نعمت که تزکیه نفس را به دنبال دارد، زکاتِ نعمت نامیده میشود. به طور مثال زکات شجاعت، جهاد فی سبیل الله است. کسی که از نعمت شجاعت برخوردار است اگر به این درک رسیده باشد که مستقلاً به این نعمت دست پیدا نکرده و از جانب خدا این نعمت به او داده شده، به عنوان یک تکلیف از جان و مالش مایه میگذارد تا از دین و میهن خود دفاع کند و اینگونه طلای وجودیاش را آشکار نموده و تزکیه در مورد نفس او رقم میخورد.
🔹
معروف: هر عمل پسندیدهای است که خوبی آن به وسیله عقل یا شرع شناخته شود.
🔸
منکر: نقطه مقابل معروف؛ هر عمل ناپسندی که عقل یا شرع آن را تقبیح کرده است.
➖➖➖➖
✊جنبش مردمی احیای زکات
📡
@e_zakat