بسم رب الحسین (ع) وقتی ابراهیم گفت: «خدایا، این سرزمین را شهر امنی کن و از اهالی‌اش، به هرکه خدا و قیامت را باور دارد، از انواع میوهها و محصولات کشاورزی روزی کن»، خدا فرمود: «البته کسی را هم که بی‌دینی کند، از دنیای ناچیز 1 بهره‌مندش می‌کنم؛ ولی دست‌آخر او را به عذاب جهنم می‌کشانم و آن، بد سرانجامی است!» (۱۲۶) ابراهیم و اسماعیل، وقتی دیوار‌های خانۀ خدا را بالا می‌بردند،  زمزمه می‌کردند: «خدایا، از ما بپذیر که تنها تویی شنوا و دانا.  (۱۲۷) خدایا، ما را با تمام وجود تسلیمِ محض خودت کن و از نسلمان هم جامعه‌ای بساز تسلیم محض خودت. نشانمان بده که اعمال و آداب دینی‌مان را چطور انجام بدهیم و دست نوازشت را  بر سرِمان بکش که فقط تویی نوازشگر مهربان. (۱۲۸) خدایا، در بین آنان، پیامبری از خودشان بفرست که آیه‌هایت را به‌دقت برایشان بخواند و کتاب آسمانی و حکمت  یادشان بدهد و جانشان را از آلودگی‌ها پاک کند؛ چون فقط تویی که به‌شایستگی از عهدۀ این کار بر می‌آیی.» (۱۲۹) جز آدم‌های کم‌عقل، چه کسی از دین توحیدیِ ابراهیم رو برمی‌گرداند؟! ابراهیم را در دنیا انتخاب کردیم و در آخرت هم جزو شایستگانِ برتر  خواهد بود؛ (۱۳۰) @Ebrahimhadi @EbrahimhadiMarket •••••••••••••••••••••••••••••••