💡دوگانه‌ای کاذب به نامِ نان و ایمان ✍ یک طرف معاویه بود با شام پر زرق و برقش، و با تصویری رؤیایی که از آینده برای همه ساخته بود. و این سو خلیفه مستقر، حسن بن علی علیه‌السلام، نوه محبوب پیامبر(ص) که معاویه در تخریب چهره‌اش و سیاه‌نمایی از دوران حاکمیتش کم نگذاشت. و کوفه که سالها مبتلا به تهدید و ناامنی و ناکامی بود؛ و مردمی سرگشته در میان دوگانه‌ای کاذب به نامِ نان و ایمان... و نفوذی‌های اموی در قامت رسانه، که در دوگانه‌ی دروغین «رنج با حسن بن علی(ع)» و «رفاه با معاویه»، مردم را ترساندند و فریفتند. و اینگونه همه تجربه تلخ دولت اشرافی اموی، و تجربه شیرین دولت عدل علوی، به کنار رفت، فراموش شد، تا پای معاویه به دارالاماره کوفه برسد... و رسید... و اما حسن بن علی علیه‌السلام برای آخرین بار به آنها که از اهل بیت پیامبر (ص) ترسانده شده و خوش‌باورانه به فرزندان ابوسفیان چشم امید دوخته بودند اتمام حجت کرد که: کأنی بأبنائکم واقفین علی ابواب ابنائهم... گویا می‌بینم فرزندان شما بر درب فرزندان آنها (بنی‌امیه) نان و آب طلب می‌کنند و از ایشان دریغ خواهد شد... و شد آنچه نباید... و سهم خواص اموی در این معامله قدرت، نفوذ و جنگ روانی و بعد، ثروت و ریاست بود... و سهم خواص علوی، نفهمیدن درست صحنه، عمار نبودن، نفهمیدن راهبرد امام، سرزنش امام و سرانجام کنار گذاشته شدن برای همیشه... و‌ پس از ۲۰ سال، بی آنکه عبرتی گرفته شود، مردمی که فراموش کردند، و باز هم این صحنه تلخ، در کربلا تکرار شد... و باز هم تکرار... 💠 https://eitaa.com/h_sobhani_sadr